Liefde is...

Over het creëren van overtuigende relaties

liefdesrelaties
Niet iedereen houdt ervan maar ik heb een zwak voor relationele beslommeringen in boeken, films en tv-series. Zelfs als het om een thriller of detective gaat, vind ik het heerlijk als er ook wat drama wordt toegevoegd.
Onbeantwoorde liefdes, relatiedilemma’s of andere ingewikkeldheden, ik ben voorstander. 😉
Maar waarom eigenlijk? En hoe kun je er nou voor zorgen dat je binnen zo’n beperkt aantal pagina’s een overtuigende liefdesrelatie creëert?
Omdat ik het antwoord zelf ook niet meteen wist, ben ik wat beter gaan kijken naar enkele relaties in films en series waar ik van smul.
In tv-series hebben ze natuurlijk het geluk dat ze relaties stap voor stap, gedurende meerdere afleveringen kunnen uitwerken, maar in films is er net als bij boeken niet veel tijd om een volledige relationele arc weer te geven.
Enkele van mijn favoriete (liefdes)relaties:
  • [film] Titanic: Jack Dawson & Rose DeWitt Bukater
  • [film] Notting Hill: William Thacker & Anna Scott
  • [film] Dirty Dancing: Johnny Castle & Frances “Baby” Houseman
  • [tv-serie] Grey’s Anatomy: Meredith Grey & Derek Shepherd
  • [tv-serie] Buffy the Vampire Slayer: Buffy Summers & Angel
  • [boek] Robert Galbraith – Cormoran Strike-serie: Cormoran Strike & Robin Ellacott
Derek Shepherd & Meredith Grey
Wat valt me op?
Ik hou blijkbaar van drama. Van onbereikbaarheid en obstakels:
  • Regelmatig is er sprake van liefde (of in ieder geval aantrekkingskracht) op het eerste gezicht.

  • Rose en Robin zijn beiden verloofd, Derek is al met iemand anders getrouwd.

  • Al deze koppels zien hun verschil in status als een probleem (in ieder geval in het begin): arm/rijk, beroemd/doorsnee, vampier/vampierdoder, baas/werknemer.

  • Ze proberen hun gevoelens voor elkaar eerst nog te ontkennen of te bagatelliseren.

  • Soms drijven ze nog een tijdje bij elkaar vandaan, gaan ze daten met andere mensen.

  • Maar uiteindelijk is er geen ontkomen meer aan, hun gevoelens voor de ander gaan echt niet weg.
Waarom spreekt dit me zo aan? Behalve dat ik een romanticus ben, vind ik dat het personages herkenbaarder en menselijker maakt. Ook je favoriete hoofdpersonen hebben tegenstrijdige gevoelens, ervaren verlies en moeten zien om te gaan met tegenslagen in hun relaties.
Hoe denken jullie hierover? Gieten jullie graag een liefdessausje over je verhalen of vind je dit juist verschrikkelijk?

Deel het in de besloten Facebookgroep van BackWords.

Scroll naar boven