7 mythes over schrijven
...en hoe ze jou NIET zullen blokkeren
Word jij wel eens overrompeld door twijfels als het om jouw schrijfkwaliteiten gaat? Je bent zo onzeker over je eigen kunnen dat je totaal vastzit.
Misschien neem je zelfs niet eens meer de moeite om tijd vrij te maken om te schrijven. En dat terwijl je stiekem al jaren droomt over je debuutroman…
Dan ben jij wellicht een van die schrijvers die zichzelf wijsmaakt dat de volgende mythes waar zijn:
- Echte schrijvers vinden schrijven makkelijk.
- Echte schrijvers wachten met schrijven tot ze inspiratie krijgen.
- Echte schrijvers schrijven meteen een perfecte versie van hun verhaal.
- Mijn leven is te saai om interessante verhalen te schrijven.
- Schrijven is een eenzame activiteit, dus ik moet mijn schrijfproblemen alleen oplossen.
- Schrijfmethode X werkt beter dan schrijfmethode Y.
- Writer’s Block is een besmettelijke ziekte.
In deze blog vertel ik je waarom dit stiekem eigenlijk allemaal fabels zijn en hoe je kunt voorkomen dat je ze als waarheid blijft zien.
Je ontdekt dat er eigenlijk maar 1 ding is dat tussen jou en je debuutroman staat!
Mythe #1: Echte schrijvers vinden schrijven makkelijk, want ze worden als schrijver geboren
Heb je ooit een baby ontmoet die meteen een toekomstige bestseller begon te citeren? Precies! Professionele schrijvers zijn simpelweg doorzetters. Ze willen dat het verhaal dat in hun hoofd zit zo perfect mogelijk op papier komt en dat is voor de critici onder ons nu eenmaal niet iets dat je zomaar even doet.
Schrijven wordt dus (helaas? gelukkig?) nooit makkelijk, maar het goede nieuws is dat hoe meer je het doet, hoe sneller je wordt. Train je schrijfspier – zelfs als wat je op papier zet het daglicht op de maan niet kan verdragen – zodat er tussen al die ongein steeds vaker pareltjes tevoorschijn komen.
Mythe #2: Echte schrijvers wachten met schrijven tot ze inspiratie krijgen
Hoeveel boeken denk je dat er in je boekenkast zouden staan als iedere schrijver roerloos achter zijn computer of kladblok zou blijven zitten wachten tot hij geïnspireerd wordt door een aanraking van zijn muze?
Het werkt juist andersom: als je jezelf dwingt om zomaar ergens te beginnen en je je gedachten de vrije loop geeft (bijv. door te freewriten), zul je versteld staan wat er allemaal begint te borrelen.
Je kunt dichtbij huis beginnen door te schrijven over iets dat je zelf hebt meegemaakt, of je kunt een willekeurige foto van iemand uit een tijdschrift of van het internet plukken en een heel leven bij die persoon bedenken.
De truc is om jezelf niet te belemmeren. Spreek met jezelf af dat de eerste versie van wat je ook schrijft, altijd alleen voor je eigen ogen bestemd is. Dit geeft je de luxe om zo langdradig, beangstigend of kwetsbaar te schrijven als je zelf wilt. Schrappen en herschrijven kan altijd nog.
Mythe #3: Echte schrijvers schrijven meteen een perfecte versie van hun verhaal
En dat brengt me bij het volgende punt. Je eerste versie hoeft geen kant-en-klaar boek te zijn dat morgen in de winkel kan liggen. Schrijven is herschrijven… is herschrijven… is herschrijven.
Je leert je personages steeds beter kennen, je ontwikkelt je plot en je krijgt ingevingen die je ertoe dwingen weer van voren af aan te beginnen. Dat maakt niet uit!
Hoe leuk is het om te zien dat je werk steeds beter wordt, dat je steeds blijer wordt met wat je al hebt bereikt en wat er nog voor mogelijkheden liggen om het nóg iets mooier, spannender of grappiger te maken?
Mythe #4: Mijn leven is te saai om interessante verhalen te schrijven
Het codewoord is ‘zintuigen’. Je weet wel: die uitsteeksels aan je hoofd waarmee je mensen kunt afluisteren in de trein of dingen kunt opsnuiven waardoor je in gedachten meteen weer bij je moeder thuis aan de eettafel op de eierragout zit te wachten.
Transformeer jezelf tot een ware Sherlock Holmes en realiseer je dat verhalen overal om je heen zweven. Of je nu huisvrouw of digital nomad bent, je hoeft je alleen maar bewust te worden dat je die verhalen zo uit de lucht kunt pakken.
Mythe #5: Schrijven is een eenzame activiteit dus ik moet mijn schrijfproblemen alleen oplossen
Als er iets is dat je in deze tijd van internet en sociale media niet meer hoeft te doen dan is het al je problemen alleen oplossen. Natuurlijk doe je het daadwerkelijke schrijven meestal in je eentje (mits je een partner-in-crime hebt), maar alles er omheen kun je delen.
En dat is ook precies de reden waarom ik de besloten (maar gratis) Facebookgroep van BackWords heb aangemaakt. Ons kikkerlandje mag dan niet al te groot zijn, je bent nooit de enige vastgelopen verhalenverteller.
Dus waarom zouden we niet onze frustraties, tips en aanmoedigingen met elkaar delen in een omgeving waarin anderen je begrijpen? Waar schrijvers niet gezien worden als eenzame kluizenaars of mensen die niet helemaal goed zijn bij hun hoofd. 😉 Heb je dus behoefte aan contact met gelijkgestemden, kom er dan gezellig bij.
Mythe #6: Schrijfmethode X werkt beter dan schrijfmethode Y
Iedereen die zegt dat hij/zij de *beste* manier heeft gevonden om jouw debuutroman over een paar maanden in de winkel te hebben liggen, klinkt mij iets te optimistisch in de oren. Het punt is namelijk dat wat werkt voor de ene schrijver, voor de ander misschien een hel is.
Zelf geef ik mezelf graag deadlines, omdat ik er – als ik die eenmaal gezet heb – niet van hou om die te missen. Anders kan het namelijk nog wel eens gebeuren dat ik heerlijk aan het fantaseren blijf over wat er allemaal zou kunnen gebeuren in mijn verhalen, zonder ook maar één woord op papier te zetten. 😇
Ook hou ik ervan om in de beginfase mijn plot in grote lijnen uit te werken en tussendoor te brainstormen over hoe ik bepaalde informatie ga prijsgeven. Eventuele geniale (ahem) ingevingen hou ik apart bij om tijdens het herschrijven te verwerken.
Wat individuele scènes betreft ben ik vaak meer een ‘pantser’, oftewel iemand die gaat zitten (in zijn pants/broek) en gewoon begint met schrijven. Meestal weet ik wel al wat het belangrijkste doel is van de scène, maar hoe ik dat ga uitwerken… geen idee!
En jij? Ben jij meer een ‘plotter’ of een ‘pantser’? Of wat dacht je van de ‘Reis van de Held’-methode versus de ‘Sneeuwvlok’-methode? Het belangrijkste is dat je doet waar je je zelf het best bij voelt, want anders gaat het je alleen maar tegenwerken.
Mythe #7: Writer's Block is een besmettelijke ziekte
Natuurlijk kan het soms voelen alsof je vastzit. Alsof een gigantische Mount Everest je pad blokkeert en je de energie niet hebt om verder te gaan.
Toch zit dit vooral in je hoofd.
Dat klinkt misschien cru, maar jouw grootste vijand ben jij zelf. Jouw excuses zijn hetgeen dat tussen jou en je (debuut)roman staat. Als je écht graag wilt dat dat boek er komt, dan accepteer je dat schrijven ook gewoon hard werken is. Dat je tijd moet vrijmaken om ervoor te gaan zitten.
Omdat. Je. Het. Graag. Doet.
Want zodra je geen plezier meer hebt in woorden op papier zetten, kun je beter een andere hobby zoeken. Dan heeft het geen zin om jezelf onnodig te kwellen terwijl iedereen om je heen met andere leuke dingen bezig is.
Misschien is het gebrek aan plezier tijdelijk, misschien heb je gewoon een zetje in de juiste richting nodig om het terug te vinden.
Ik kan je verklappen: je bent niet de enige die links en rechts met excuses komt, waardoor de moed om te gaan zitten je steeds verder in de schoenen zinkt. De meeste vastgelopen verhalenvertellers hebben namelijk stiekem allemaal één ding gemeen:
Ze hebben een stok achter de deur nodig.
Als dat bij jou ook het geval is, sluit je dan vooral aan bij de besloten Facebookgroep van BackWords, zodat we jouw voortgang ongegeneerd in de gaten kunnen houden en we jou af en toe even een strenge maar goedbedoelde por kunnen geven. 😉
Maar… download allereerst gewoon even mijn gratis e-book ‘In 5 stappen vooruit! Voor vastgelopen verhalenvertellers‘. Dat is de allerkleinst mogelijke stap die jij alvast voor jezelf kunt zetten. Heel simpel. En daarin waag ik een poging om jou (weer) op weg te helpen.
Want zeg eens eerlijk: wil je jouw toekomstige lezers echt het plezier ontnemen om ooit te kunnen genieten van al die mooie avonturen die zich in jouw hoofd afspelen?