5 vrouwelijke powerpersonages
Ter ere van Internationale Vrouwendag
Als ik terugdenk aan mijn jeugd kan ik wel zeggen dat mijn interesse in fictie is aangewakkerd door een aantal zeer krachtige vrouwen: in eerste instantie was ik groot fan van Annie M.G. Schmidt, later kwam daar Carry Slee bij.
Toen ik nog iets ouder werd, raakte ik gefascineerd door de tv-series Xena: Warrior Princess en Buffy the Vampire Slayer. De term ‘girl power’ was mede dankzij de Spice Girls alive and kicking in mijn tienerjaren.
8 maart was het Internationale Vrouwendag. Ter ere van deze dag in willekeurige volgorde 5 van mijn favoriete vrouwelijke personages uit boeken, tv-series en films:
- Buffy uit Buffy the Vampire Slayer
Mijn slaapkamer hing toen ik op de middelbare school zat vol met posters van Buffy en Angel. Mijn eerste serieuze vriendje noemde me zelfs voor de grap soms Buffy.
Hoewel ik fan ben van alle vrouwen uit deze tv-serie over (echte en mentale) demonen – Willow, Tara, Dawn, Joyce en zelfs Cordelia, Anya, Faith en Harmony – was Buffy natuurlijk de heldin. Zij kreeg letterlijk en figuurlijk de meeste klappen te verduren.
Terwijl de monsters waartegen ze het op moest nemen er vaak allesbehalve normaal uitzagen, had ze in het dagelijks leven ook last van hele normale tienerproblemen. Dat maakte het makkelijk om me met haar te identificeren.
Ze liet zien dat ups en downs bij het leven horen en dat je anderen niet over je heen hoeft te laten lopen. Samen met Grey’s Anatomy blijft Buffy 20 jaar na dato nog altijd mijn favoriete serie.
- Robin Ellacott uit de Cormoran Strike-serie van Robert Galbraith
Robin Ellacott is een van de hoofdpersonen in de Cormoran Strike-boeken (en inmiddels tv-serie) van Robert Galbraith (aka J.K. Rowling). Cormoran Strike is privédetective en Robin begint in eerste instantie als tijdelijke assistent op zijn sjofele kantoortje.
Robin is menselijk. Ze is intelligent maar niet perfect. Trauma’s uit haar verleden hebben hun sporen nagelaten, maar ze laat zich er niet door tegenhouden.
Wat me zo aanspreekt in Robin is onder andere dat ze ondanks tegenwerking uit haar directe omgeving haar droom blijft najagen om zelf ook privédetective te worden. Ze moedigt ons aan om vol te houden, zelfs als iets niet in een keer lukt.
- Hermoine uit de Harry Potter-serie van J.K. Rowling
Hermoine voelt voor mij als een ode aan nerds en leesliefhebbers. Ondanks de stoffige of saaie bijsmaak die soms aan lezen en kennis vergaren kleeft. Wie wil er nou liever met een boek op de bank kruipen om een niet-bestaande wereld te betreden dan gezellig met vrienden in een kroeg hangen? (Ik dus.)
Hermoine laat ons zien dat het niet erg is als je het leuk vindt om nerdie te zijn. Natuurlijk is ze vooral in het begin een beetje een betwetertje, maar dat waardeer ik juist aan haar, omdat ik het zelf nogal eens lastig vind om in aanwezigheid van anderen mijn mond open te doen en mijn mening te geven.
J.K. Rowling heeft wel eens gezegd dat ‘there is a lot of insecurity and a great fear of failure’ onder Hermoines studiefanatisme. Iets dat wij als schrijvers natuurlijk maar al te goed begrijpen.
- Bridget Jones van Helen Fielding
Als er iemand is die het leven met de nodige humor tegemoet treedt, dan is het Bridget Jones wel. Renee Zellweger weet haar in mijn ogen briljant te portretteren. (Ik kan het niet helpen, ik heb een zwak voor romantische komedies en in het bijzonder voor Hugh Grant.)
We voelen allemaal mee met de ongemakkelijke momenten wanneer Bridget weer eens niet de handigste woorden kiest of de slimste acties uithaalt. Blij als we zijn dat het onszelf niet overkomt. Of stiekem herkennend dat we allemaal een beetje Bridget in ons hebben.
- Saga Norén uit The Bridge
Na Grey’s Anatomy en Buffy mijn favoriete tv-serie: The Bridge (Bron/Broen). Saga Norén is de protagonist in deze Deens/Zweedse misdaadserie. Hoewel haar persoonlijkheid totaal anders is dan die van Bridget verkeert ook Saga regelmatig in sociaal ongemakkelijke situaties.
Het wordt nooit letterlijk gezegd, maar er wordt gesuggereerd dat Saga het syndroom van Asperger heeft. Misschien klinkt het oneerbiedig als je de serie nooit gezien hebt, maar dit zorgt er regelmatig voor dat je als kijker een glimlach op je gezicht krijgt. Het maakt Saga juist extra menselijk en geliefd.
(Ook haar Deense ‘voorganger’ Sarah Lund van The Killing draag ik trouwens een warm hart toe met haar wintertruien.)
Wie zijn jouw favoriete vrouwelijke personages? Deel het binnen de besloten Facebookgroep van BackWords.
