Een jaar om nooit te vergeten
4 lessen die 2019 me leerde
In deze blog komen enkele van mijn hoogtepunten voorbij en lees je wat ik zelf van mijn ervaringen in 2019 heb geleerd. Met nu alvast mijn belangrijkste les: volg je hart en doe waar je gelukkig van wordt, want je leeft maar één keer.
- Soms komen dromen uit: ‘Fatale keuzes’ in de boekhandel
In januari 2019 zat ik middenin het herschrijfproces van (toen nog) ‘De andere kant’. Aan het zoeken van een uitgever dacht ik niet, daar was ik nog lang niet aan toe. Toch ligt sinds oktober mijn thrillerdebuut ‘Fatale keuzes’ in de boekhandel.
Ja maar ‘hoe dan?’ zul je misschien denken.
Allereerst heb ik gewoon mazzel gehad. In 2018 ontmoette ik tijdens mijn Thrillers-specialisatie aan de Schrijversacademie medecursist en auteur Esther Boek. Zij was op dat moment met haar tweede roman bezig, die ze uiteindelijk in 2019 besloot uit te geven bij de nog jonge uitgeverij Hamley Books.
In mei 2019 stuurde Esther een whatsappje naar onze Thrillersgroep dat haar uitgeverij nog een plekje over had voor het najaar. Met daarbij de vraag hoe het ervoor stond met onze manuscripten.
Eigenlijk was ik gevoelsmatig nog helemaal niet zover om mijn verhaal met de buitenwereld te delen. Met herschrijven had ik net de helft getackeld. En daarna wilde ik mijn werk eigenlijk eerst nog naar een paar proeflezers en mijn contactpersoon bij de Leidse politie sturen.
Maar ja, als er een kans opdoemt om onder de aandacht te komen van een uitgever, dan laat je die natuurlijk niet schieten. Dus moest het verhaal dat al die tijd in de veilige omgeving van mijn appartement had rondgedarteld er toch echt aan geloven.
Je hoort vaak van die horrorverhalen over het maandenlang moeten wachten op een antwoord of een uitgever interesse heeft in je werk, dus mijn verwachtingen waren niet al te hoog.
Op donderdagavond belandde mijn e-mail met manuscript in de spamfolder van Uitgeverij Hamley Books, waar hij gelukkig op vrijdagochtend weer uitgehaald werd. 😉 Diezelfde vrijdagavond stuurde uitgever Sandra al een mailtje terug dat ze interesse had. Ik wist niet wat me overkwam. Ze zou eigenlijk pas die week daarop beginnen met het lezen van mijn manuscript.
Gelukkig zorgde het voor mezelf begonnen zijn ervoor dat ik ‘Fatale keuzes’ die maand de prioriteit kon geven die het nodig had om eindelijk te worden afgemaakt. Dat moest ook wel als ik nog dat najaar uitgegeven wilde worden.
De belangrijkste les die ik leerde was dat ik mijn perfectionisme soms gewoon moet laten varen. Ik hoef niet eerst 30 versies te schrijven voordat ik het aan de buitenwereld laat zien. Natuurlijk is het eng om feedback te ontvangen, maar ik weet nu dat die stap naar buiten zetten het meer dan waard kan zijn.
- Durf ervoor te gaan: gelijkgestemden, challengers en de eerste BackWords-cursisten
Begin januari opende ik de deuren van de Facebookgroep van BackWords en startte ik de eerste advertenties om gelijkgestemden te vertellen over mijn gratis 7-daagse WieSchrijftDieBlijft-challenge en e-book.
Een jaar later zijn we ruim 1.000 Facebookleden en meer dan 2.100 challenge-deelnemers verder. De eerste cursisten van mijn online schrijfcursus ‘Creatief schrijven’ hebben alle modules inmiddels alweer afgerond. (Maar: eens een BackWords’er, altijd een BackWords’er. 😉)
Ik had niet durven dromen dat het zo leuk zou zijn om in contact te komen met andere beginnende en al gepubliceerde auteurs. Dat we zoveel van elkaars ervaringen en tips kunnen leren. Dat we elkaar weer op gang helpen wanneer het even tegenzit.
Daarom bij deze een dikke dank je wel! Zonder jullie was 2019 een stuk minder gezellig geweest.
De belangrijkste les die ik uit deze ervaring trok was dat een stap supereng kan zijn (‘gaat het allemaal wel goedkomen met die blogs?’ en ‘wat als niemand mijn schrijfchallenge leuk vindt?’), maar dat er toch vaak mooie dingen uit voortkomen.
- Geniet van een nieuwe wereld: o.a. de Boekenbeurs in Antwerpen
Op het moment dat mijn debuut in de boekwinkels terechtkwam, ging er een wereld voor me open. Ik was wel al lid van een of twee Facebookgroepen over lezen, maar dat er zo’n grote hoeveelheid boekbloggers actief is, had ik me niet gerealiseerd.
Op mijn boekpresentatie, tijdens een signeersessie in Leuven en op de Boekenbeurs in Antwerpen heb ik er een aantal mogen ontmoeten. Zo leuk om de gezichten achter al die online profielen te zien en even een praatje te maken.
Natuurlijk blijft het elke keer weer spannend om de recensies van bloggers en lezers te openen. Maar ik vind het vooral ook heel interessant. Hoe heeft iemand ‘Fatale keuzes’ ervaren, wat voor boodschap halen ze eruit, herkenden ze zich in een van de personages, wat vonden ze juist minder? Zo krijg ik een kijkje in het hoofd van mijn lezers en daar leer ik als auteur ook weer van.
Een van de hoogtepunten was toch wel de Boekenbeurs in Antwerpen. In de paar dagen dat ik daar heb mogen rondlopen, heb ik veel handjes geschud met collega-auteurs, boekbloggers, lezers en BackWords’ers. Ook hielden we een Thrillers & Romans panel waarbij het publiek vragen aan ons mocht stellen en stond mijn boek bij de stand van Uitgeverij Lannoo naast ‘Witte dood’ van Robert Galbraith (= J.K. Rowling!). Wiieeeehhh!
In Nederland hebben we helaas niet meer zo’n groot festijn waarin het boek centraal staat, dus ik kan het iedereen aanraden om een keer naar de beurs in Antwerpen te gaan. Wie weet om op een dag jouw eigen boek daar te bewonderen.
De belangrijkste les die het betreden van deze nieuwe wereld opleverde, was dat ik alles maar het beste gewoon over me heen kon laten komen. Soms hoor je dat auteurs elkaar niets gunnen, maar daar heb ik nog niks van gemerkt.
Zelf vond ik het alleen maar prachtig om die wanden vol boeken te zien. Plus de grote hoeveelheden bezoekers die met tassen vol naar huis gingen. Het papieren boek is nog lang niet dood.
- Ook als introvert kun je enge dingen aan: van freelancer worden tot met vreemden kletsen
In 2019 heb ik van alles en nog wat gedaan dat buiten mijn comfortzone lag. Als introvert vind ik het heerlijk om thuis te werken en lekker via e-mail en WhatsApp allerhande werkdingen te regelen. Niets erger dan iemand die me onverwachts belt terwijl ik met totaal iets anders bezig ben en dat ik dan ter plekke een intelligent antwoord uit mijn mouw moet schudden.
Ook in mijn vrije tijd houd ik ervan om tijd voor mezelf te hebben om te schrijven, Netflixen, lezen of een wandeling te maken. Natuurlijk vind ik het gezellig om bij te kletsen met vrienden en familie, of om naar mijn wekelijkse squashafspraak te gaan. Maar zonder tijd voor mezelf zou ik waarschijnlijk chagrijnig worden. En daar is heel wat voor nodig, aangezien ik dat niet snel ben. 😉
Kortom: ik ben dus een introvert en daarom was 2019 ook zo spannend voor me. Enkele voorbeelden van situaties waarbij ik me dapperder moest voordoen dan ik ben:
- Voor mezelf beginnen: wat betekent dat ik moet netwerken om aan freelance online marketing- en copywriting-klussen te komen, anders kan ik mijn hypotheek niet betalen. 😛 Tot nu bevalt het uitstekend. Vooral de flexibiliteit van het freelancen vind ik heerlijk.
- Een fotoshoot doen voor de auteursfoto achterop mijn boek. Dat was veel minder erg dan ik vooraf had gedacht.
- Vragen of ik mijn boekpresentatie op het politiebureau in Leiden kon houden. Nee heb je en ja kun je krijgen en die kreeg ik bijzonder genoeg ook (- dit politiebureau is een van de belangrijkste locaties uit ‘Fatale keuzes’).
- Een dag na mijn boekpresentatie voor het eerst in mijn hoedanigheid als auteur bezoekers van de Standaard Boekhandel in Leuven aangesproken om met hen over hun boekenvoorkeur te babbelen.
- Naar een netwerkborrel van de ondernemersclub in Hillegom gaan om o.a. mijn boek te signeren en met wildvreemden te kletsen.
Als ik zo terugkijk op 2019 kan ik niet anders dan trots en tevreden zijn. Maar wat ik met het delen van deze ervaringen vooral wil zeggen is: geef niet op! ❤️
Wat ik kan, kan jij ook.
Pas in 2017 begon ik mijn schrijfwens weer serieus te nemen. Ik ben een perfectionist die het liefst 30 versies schrijft voordat iemand anders ernaar mag kijken. Ik ben onzeker over mijn eigen schrijfkwaliteiten. Mijn introverte ikje vindt het sowieso eng om zoiets persoonlijks als een zelfgeschreven verhaal met de buitenwereld te delen.
Maar als jij net als ik die dappere stap zet en tijd vrijmaakt om te schrijven, dan kunnen je dromen uitkomen. Dus hou vol en hup!
Deel het in de besloten Facebookgroep van BackWords.
PS Voor 2020 heb ik alweer een paar mooie doelen en wensen op het programma staan:
- Het vervolg afschrijven op ‘Fatale keuzes’, zodat deze dit najaar uit kan komen.
- De 52 weken schrijfchallenge lanceren waaraan ik vorig jaar begonnen ben.
- Jurylid zijn van de self-publishing prijs The Indie Awards.
