6 tips om het perfecte einde aan
je verhaal te schrijven

6 tips om het perfecte einde aan je verhaal te schrijven

6-typen-einden-epiloog
Het einde van je verhaal. Misschien ben je net begonnen met schrijven en heb je echt nog geen zin om daarover na te denken. Of misschien kun je juist niet wachten tot je dat laatste hoofdstuk hebt bereikt.
In welk stadium van het schrijfproces je ook bent, je zult er op een gegeven moment aan moeten geloven: het schrijven van een einde dat perfect bij jouw verhaal past.
Uit welke verschillende soorten einden je kunt kiezen, lees je in mijn eerdere blog: 6 typen einden voor je verhaal.

In deze blog geef ik je 6 tips om je nog wat verder op weg te helpen. Zodat je hopelijk straks een ontknoping kunt schrijven die nog lang in de hoofden van je lezers blijft nasudderen.

6 tips voor het perfecte einde:

  1. Begin op tijd met nadenken over je einde

Ik heb het al vaker gezegd, maar ik zeg het gewoon nog een keer: begin zo vroeg mogelijk met nadenken over het einde van je boek, zodat je een situatie hebt om naartoe te werken.

De route naar de climax kan natuurlijk omwegen, obstakels en zijplots bevatten, maar als je op tijd met het einde aan de slag gaat, zal de ontknoping niet zo snel voelen alsof deze uit de lucht komt vallen.

Maar waar gaat het bij het einde eigenlijk om? Jouw verhaal draait als het goed is om een belangrijkste vraag. Bijvoorbeeld: krijgen de twee geliefden elkaar aan het eind en leven ze nog lang en gelukkig, wordt de moordenaar ontdekt en opgepakt, wint het goede van het kwade?

Deze vraag is de drijvende kracht achter je hele boek. Een bevredigend einde geeft daarom antwoord op deze vraag. Zelfs als er sprake is van een reeks met nog een vervolgboek zal elk boek van die reeks een centrale vraag nodig hebben die moet worden beantwoord.

  1. Voorkom een nachtkaarseinde

Zorg dat het einde van je verhaal de zorg en aandacht krijgt die het verdient, dat het bewust is gekozen en dat alle losse eindjes worden opgelost.

Bij een nachtkaarseinde raffel je de ontknoping af, waardoor het voelt alsof het boek plotseling ophoudt. De lezer wordt achtergelaten met het gevoel dat er nog iets mist.

Natuurlijk kun je kiezen voor een ambigu einde, waarbij de climax voor velerlei uitleg vatbaar is. Of voor een open einde, waarbij de deur naar een groter avontuur nog wagenwijd openstaat.

In zulke gevallen is het echter alsnog verstandig om ervoor te zorgen dat de lezer inziet dat dit een bewuste keuze is.

  1. Denk na over het gevoel waarmee je de lezer wilt achterlaten

Een lezer leest de laatste zin van je boek en slaat het dicht. Met welk gevoel wil je dat zij dat doet? Wat moet haar overheersende emotie zijn? Welke laatste indruk wil je geven?

Denk na over de boodschap die je wilt dat blijft hangen wanneer zij nog even blijft namijmeren over het avontuur dat ze zojuist heeft beleefd. Heeft je boek een overkoepelend thema waar je in de laatste scène op terug kunt komen?

Zoek een beeld voor je laatste scène dat aansluit bij dit gevoel of deze boodschap.

  1. Geef een verrassende twist aan cliché-einden

Als we een romantisch verhaal lezen weten we eigenlijk al vanaf pagina 1 dat de twee geliefden elkaar vermoedelijk aan het eind van het boek in de armen zullen vallen. Lezen we een strijd tussen goed en kwaad, dan zouden veel lezers het waarschijnlijk onbevredigend vinden als het kwaad uiteindelijk wint. Gaat het om een whodunit, dan moet de moordenaar worden ontmaskerd en gepakt.

Toch kun je ook aan zulke voorspelbare (en bijna onontkoombare) cliché-einden je eigen draai geven. Kraak je hersenpan, brainstorm een slag in de rondte, ga op zoek naar die ene verrassing waardoor je de lezer toch nog even op het verkeerde been zet.

Wees niet te snel tevreden met het einde dat je hebt verzonnen. Als je een beetje onvoorspelbaar wilt zijn, is het verstandig om niet meteen voor het eerste idee te gaan dat in je opkomt.

  1. Je hoeft niet alles letterlijk uit te spellen

Je zult het misschien niet geloven, maar lezers zijn vaak slimmer dan je denkt. 😉 Wij auteurs willen er altijd zeker van zijn dat lezers onze woorden interpreteren zoals we het hebben bedoeld, dus dan voegen we nog maar een extra alineaatje uitleg toe, maar dat is dus vaak helemaal niet nodig.

Je hoeft echt niet alle antwoorden op alle vragen die je in je boek hebt gesteld helemaal uit te kauwen. Natuurlijk willen we als lezers dat losse eindjes worden opgelost, maar je hoeft echt niet hoofdstukken lang alle conclusies uit te spellen.

Ben je bang dat het niet gaat lukken om al je verhaallijntjes af te ronden in die laatste paar scènes? Kijk dan of je in een iets eerder hoofdstuk al wat sub-, spiegel- en/of steunplots tot een mooi einde kunt brengen.

  1. Hoe ervaart je hoofdpersoon het einde?

Hoofdpersonen hebben het over het algemeen zwaar te verduren. Eerst worden ze uit hun comfortzone getrokken en dan krijgen ze ook nog allerlei tegenslagen te verwerken en obstakels te trotseren.

Of ze uiteindelijk hun doel bereiken of hun grote verlangen werkelijkheid zien worden, is natuurlijk helemaal aan jou als auteur. Toch hoeft ook een climax waarbij ze niet aan het langste eind trekken niet meteen een depressieve ontknoping te zijn.

Misschien is het leven van de hoofdpersoon op dit moment nog niet wat zij ervan had verwacht, maar betekent dat dat er ook geen hoop is voor de toekomst? Overweeg om je protagonist toch op zijn minst genoeg energie te laten overhouden om nog een volgend avontuur aan te gaan.

Wie weet geef je daarmee niet alleen je hoofdpersonage maar ook de lezer een beetje hoop en verlangen naar méér.

Vind jij het lastig om het perfecte einde aan je verhaal te schrijven? Of is dit juist het eerste dat je al voor je ziet wanneer je aan een boek begint?

Deel het met ons binnen de besloten Facebookgroep van BackWords!

Scroll naar boven