Blogs: Alle blogs | Beginnen en doorgaan | Inspiratie | De kunst van het schrijven | Onder de loep | Personages | Plotten | Schrijversleven
Hoe een romantisch drama
een whodunit werd 🤭
Waar ga je als begin-twintiger met al je tegenstrijdige gevoelens naartoe wanneer je liefdesleven niet helemaal verloopt zoals je het je had voorgesteld?
Voor mij was het antwoord redelijk snel gevonden: ik schreef het van me af. Dat was zeker geen hoogwaardige literatuur en het was ook niet de bedoeling dat iemand het verder ooit zou lezen.
Toch bleken deze schrijfsels uiteindelijk de beginselen van mijn boek *De andere kant* (inmiddels *Fatale keuzes*). Alleen wist ik nog niet zo goed welke richting ik ermee op wilde.
In eerste instantie dacht ik meer aan een romantisch drama over de ingewikkelde vormen van en verhoudingen binnen de liefde. Maar daar zat natuurlijk niemand op te wachten en ikzelf eigenlijk ook niet. Hoewel ik alle drama in Grey’s Anatomy heerlijk vind, leek het me als beginneling erg lastig om zoiets in een boek te evenaren.
Jaren gingen voorbij en die eerste pagina’s lagen ergens in een kastje te verschrompelen. Ik dacht wel regelmatig aan ze, maar verder gebeurde er weinig. Heel soms kwamen er na een opwelling een paar woorden bij. Een naam mochten die alinea’s echter niet hebben.
Pas rond 2013 of 2014 kreeg de werktitel *De andere kant* een nieuwe betekenis. Ik realiseerde me dat ik een sterke behoefte had om ervoor te zorgen dat niet al mijn personages het zouden overleven. Misschien kwam het door het ontdekken en bewonderen van Scandinavische series als The Killing en The Bridge dat ik plotseling zo moordlustig werd. 😉
Maar wie moest er dan het loodje leggen en waarom?
Over de keuze van het slachtoffer twijfelde ik niet al te lang, maar de zoektocht naar de dader was een trager proces. Er waren genoeg gegadigden met plausibele motieven, alleen nam ik mijn schrijfwens nog steeds niet serieus genoeg om er echt tijd aan te besteden.
De openbaring kwam toen ik eind 2016 in Australië, voorin een minibus naast onze tourguide, urenlang door de uitgestrekte outback van Uluru naar Coober Pedy reed. De eerste puzzelstukjes over het wie, wat, waar, wanneer en waarom vielen op hun plaats.
Wat een heerlijk gevoel was dat! Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik niet eerder tijd vrij had gemaakt voor iets waaraan ik duidelijk zoveel plezier kon beleven.
Tijdens die reis besloot ik mijn hart te volgen en na terugkomst een werkdag in te leveren om meer te kunnen schrijven.
Heb jij al eens zo’n (grote of kleine) schrijfingeving gehad? Bijvoorbeeld een geniale plottwist of een karaktereigenschap die het gedrag van een personage opeens een extra dimensie gaf?
Deel het met ons in de besloten Facebook-groep van BackWords!
