4 overeenkomsten tussen
schrijven en squashen

Eén keer per jaar staat mijn weekend in het teken van het Hutspot dubbelkampioenschap squash in wereldstad Hillegom. Zelf ben ik al 20 jaar amateur-squasher. (Lees: ik heb 10 jaar competitie gespeeld maar nu speel ik 1x in de week voor de lol.)

Normaal ben ik eerlijk gezegd niet zo van de toernooien, maar voor de Hutspot maak ik een uitzondering omdat het gewoon erg gezellig is om met zijn vieren over zo’n veel te kleine squashbaan te racen.

Op het eerste gezicht lijken mijn twee hobby’s squashen en schrijven mijlenver uit elkaar te liggen – bij de ene activiteit ren ik me een slag in de rondte terwijl ik bij de andere bezigheid lekker op een stoel, bank of bed kan ploffen. Toch zijn er meer overeenkomsten dan je denkt.

4 overeenkomsten tussen schrijven en squashen:

Discipline

We willen natuurlijk allemaal dat schrijven leuk blijft om te doen. Dat we er plezier aan beleven om de juiste woorden te vinden en een verrassende plot te bedenken. Zonder discipline zal dat boek er echter nooit komen. Scène na scène, hoofdstuk na hoofdstuk en als je klaar denkt te zijn, begint het echte werk pas: het herschrijven.

Voor squash – of sporten in het algemeen – is discipline net zo belangrijk. Want oh, wat zit die bank toch lekker na een dag hard werken. Moet ik nou helemaal opstaan om van Haarlem naar Hillegom te treinen voor driekwartier rondrennen in een witte ruimte? En dat allemaal geheel vrijwillig.

Voldoening

Helaas én gelukkig is die eerste stap zetten meestal ook de lastigste. Als je die hobbel om te beginnen eenmaal genomen hebt, blijkt dat het ontzettend veel voldoening geeft om jezelf in het zweet te werken – of die fantasie de vrije loop te geven.

Ja, we blijven die discipline iedere week weer nodig hebben om naar de squashclub te gaan of om te gaan zitten en daadwerkelijk te beginnen met schrijven. Maar als we het vaak genoeg doen, staat het steeds helderder in ons geheugen gegrift hoe we ons voelen als we die stap eenmaal hebben gezet.

De euforie van een plottwist, het halleluja na een mooie zin en de trots van het voltooien van een scène. Dat is uiteindelijk waar we het allemaal voor doen.

Spierballen

Wie traint, versterkt zijn spieren. Dat geldt zowel voor squashen als voor schrijven. Vaak worden we geplaagd door onzekerheid als het gaat om onze eigen schrijfkwaliteiten. Zijn we wel goed genoeg? Zal iemand dit willen lezen?

Het mooie is dat we dat kritische stemmetje te lijf kunnen gaan door kilometers te maken. Je zult zien dat hoe meer je oefent, hoe blijer je uiteindelijk bent met het resultaat. Niet alleen omdat je gemakkelijker de juiste woorden vindt, maar ook omdat je eigen fantasie je zal verbazen.

Alleen maar toch samen

Als ik met mijn squashmaatje Corinne op de baan sta, nemen we het tegen elkaar op, maar we maken elkaar ook beter. Met haar onmogelijke zachte balletjes voorin dwingt ze me om net even die stap extra te zetten, om net even sneller uit de startblokken te komen.

Schrijven is net zomin een eenzame bezigheid. Ja, de eigenlijke activiteit ligt in jouw handen, maar tegelijkertijd kun je niet zonder feedback. Een frisse blik die je net die tip geeft om je verder te helpen. Een inzicht waardoor je besluit een hoofdstuk of verhaallijn toch anders aan te vliegen.

Ben jij er klaar voor om jouw schrijfspierballen te laten groeien?

…Om de discipline op te brengen waarvan je weet dat het je voldoening zal geven?

…Om niet langer in je eentje aan je losse flodders te werken maar je verhaallijnen stap voor stap te ontwikkelen?

Meld je dan nu aan voor de online schrijfcursus ‘Creatief schrijven – In 16 weken van Writer’s Block naar Blurb’.