Even voorstellen 😊

Nina beantwoordt jouw random vragen

Nina beantwoordt jouw
random vragen

Hoi, ik ben Nina van BackWords

Voorstelronde 1: ontstaan BackWords, woonplaatsen, tv-series, sport, schrijfplek
Voorstelronde 2: schrijfroutine, inspiratie onhandige momenten, werk, reizen, apps
Voorstelronde 3: schrijfmethode, celebrity crushes, vrijetijdsbesteding, actrices, roken/drinken
Voorstelronde 4: schrijfgenre, drankje, leesplek, acteurs, jongensnaam
Voorstelronde 5: Hamley Books, boeken, gewoonten, ijssmaak, quote
Voorstelronde 6: schrijfproces, nieuwe ervaring, dagdeel, karaktereigenschap, beroep als kind
Voorstelronde 7: schrijfmoment, vergelijking seizoen, bijbaantjes, niet meer werken, favoriete films
Voorstelronde 8: inspiratie, dier, vakantieland, dromen op schrijfgebied, wetenswaardigheid familie
Voorstelronde 9: eigen boeken vasthouden, liedjes, serie schrijven, nachtkastje, auteurs
Voorstelronde 10: tips toepassen, restaurant, Emily, dag, ruilen
Voorstelronde 11: met muziek of in stilte schrijven, spotlights, tips voor beginners, Disneyfilm, gelukkig
Voorstelronde 12: keerpunt, blij als kind, recensies, aankoop, liefde voor letters
Voorstelronde 13: negatieve kritiek, ruimte in huis, middelbare schoolvakken, te veel tijd, indrukwekkend boek
Voorstelronde 14: hoelang ‘Fatale keuzes’, sneller schrijven, overeenkomsten moeder, outfit, fragmenten uit liedjes
Voorstelronde 15: moeilijk om te schrijven, ideale vrije dag, hoeveel woorden, vervoermiddel, verhaallijnen

Hoi, ik ben Nina, het gezicht achter BackWords. In het kort ben ik een Hillegomse Haarlemse uit het bouwjaar 1984. Ik woon samen met mijn kat Emmy (uit het bouwjaar 2018) en ik heb een zwak voor poffertjes.
Op deze site en mijn social media-accounts deel ik schrijftips, aanzetjes om inspiratie bij je op te wekken, blogs en nog veel meer. Daarmee hoop ik jouw fantasie te prikkelen en je zo door je schrijfdipjes heen te trekken.
Emmy ❤
Naast deze site bestaat BackWords o.a. uit een Facebookgroep voor gelijkgestemden, een Instagram-account, een gratis 7-daagse schrijfchallenge (met inmiddels al meer dan 2.700 deelnemers), een online schrijfcursus en een 52 weken challenge.
Behalve eigenaar van BackWords ben ik freelance online marketeer en copywriter. Ook ben ik auteur bij de Vlaamse uitgeverij Hamley Books en help ik hen met hun social media.

Mijn psychologische thrillerdebuut / whodunit ‘Fatale keuzes’, over de jonge rechercheur Emily Gagliardi, verscheen in oktober 2019. Het vervolg ‘Geheugenspel’ kwam uit in november 2020 en behaalde tot mijn stomme verbazing de longslist van de Hebban Thrillerprijs 2021 en de MAX Zilveren Vleermuis 2021. Het derde deel ‘Blinde wraak’ verscheen in november 2021. Ook heb ik de eerste 50.000 woorden op papier staan voor een Contemporary Young Adult en een nieuwe psychologische thriller.

Fatale Keuzes, Geheugenspel en Blinde Wraak
'Fatale keuzes' (2019), 'Geheugenspel' (2020) en 'Blinde wraak' (2021)
Deze blog zal ik regelmatig aanvullen met random vragen en antwoorden over mezelf. Wil je dus meer weten, laat dan gerust een vraag achter in de comments van een van mijn social media-kanalen of stuur een mailtje.

Wie weet beantwoord ik jouw vraag wel tijdens de volgende voorstelronde.

Voorstelronde 1:

1 - Hoe is BackWords ontstaan?

Het idee voor BackWords ontstond eind 2017 toen ik hoorde dat het Amerikaanse bedrijf waarvoor ik werkte er in Nederland mee ging stoppen.

Aangezien ik mijn eigen writer’s block een jaar eerder eindelijk had overwonnen tijdens een rondreis door Australië, leek het me leuk om mijn nieuw opgedane plezier in schrijven te delen met andere vastgelopen verhalenvertellers.

Het stoppen van mijn werkgever zorgde opeens voor het ideale moment om voor mezelf te beginnen. Omdat ik daarna nog wel een aantal maanden heb geholpen met de afronding van dat online marketing-bedrijf, vond BackWords uiteindelijk officieel het levenslicht in januari 2019.

Rottnest Island, Australië

2 - In welke plaatsen heb je gewoond?

Ik ben geboren in Amsterdam. Toen ik 6 weken oud was, verhuisden mijn ouders, zus en ik naar Hillegom. In dit dorp in de bollenstreek heb ik alles bij elkaar zo’n 25 jaar gewoond, met tijdens mijn studie Nederlandse taal en cultuur een uitstapje van 1 jaar naar Leiden.

Sinds 2011 woon ik met veel plezier in Haarlem.

Haarlemmerhout
Haarlemmerhout

3 - Wat zijn je favoriete tv-series?

Series die ik elk jaar wel een keer van voren af aan herbekijk, zijn Buffy the Vampire Slayer en Grey’s Anatomy. Verder ben ik groot fan van de Scandinavische crime series The Bridge en The Killing.

'Buffy the Vampire Slayer', 'Grey's Anatomy', 'The Bridge' en 'The Killing'

4 - Doe je aan sport?

Ik speel al ruim 20 jaar squash bij de gezellige club Squash Hillegom. Na 10 jaar competitie gespeeld te hebben (op laag niveau), speel ik sinds een aantal jaar alleen nog voor mijn plezier.

Verder begin ik mijn dagen doordeweeks een groot deel van het jaar (als het niet te warm is met de zon ’s ochtends op het raam) met zo’n 3.000 “stappen” op mijn hometrainer-fiets (ongeveer 45 minuten).

5 - Wat is je favoriete plek om te schrijven?

The black hole, dat is de bijnaam van mijn (donkergrijze) chaise longue. Als ik in dit hoekje van de bank zit, kom ik bijna niet meer overeind. 😉 Voor ‘s avonds en in het weekend is dit mijn favoriete schrijfplek (met een kan thee en een dekentje als het koud is).

Doordeweeks overdag zit ik braaf aan een bureau. Ook tijdens het herschrijven zit ik wel eens aan mijn bureau, omdat ik op mijn grote scherm, met meerdere pagina’s naast elkaar, beter zicht heb op alle woorden die ik te vaak gebruik.

The black hole, mijn favoriete schrijfplek (en mijn schrijfmaatje Emmy)

Voorstelronde 2:

1 - Heb je tijdens het schrijven een bepaalde routine om in de juiste schrijfflow te komen? (Vraag van Eva Dupont)

Ik dacht voorheen dat ik niet echt een schrijfroutine had, maar stiekem heb ik die toch wel een beetje. Dat zit hem meer in kleine dingen zoals dat ik eerst een pot thee zet voordat ik ga beginnen en dat ik me in de herfst/winter met een dekentje over me heen op de bank installeer.

Vervolgens pak ik mijn Exceloverzicht met scènes en mijn Worddocument erbij om te kijken waar ik ook alweer gebleven was. Zelfs als het voelt alsof ik me totaal niet op het schrijven kan concentreren, probeer ik in elk geval een paar zinnen te typen. Bijvoorbeeld 250 woorden erbij. En vaak kom ik dan in de buurt van een ander mooi rond(achtig) getal (bijv. 34.000 of 23.500), dus dan probeer ik dat weer te bereiken.

Als dat allemaal echt niet lukt, staak ik het daadwerkelijke schrijven, maar maak ik soms zo gedetailleerd mogelijk aantekeningen over hoe ik een scène wil gaan uitwerken. Of ik ga brainstormen over details waarover ik nog twijfel.

Wat bij mij soms ook kan helpen om in een schrijfflow te komen, is ochtendpagina’s schrijven (alleen schrijf ik ze meestal op een ander tijdstip). Dat is een vorm van freewriting waarbij je pas mag stoppen met schrijven wanneer je met de hand 3 A4’tjes / 12 A6’jes hebt volgeschreven. Het fijne daarvan is dat het overal over mag gaan (dus niet per se je verhaal) en dat de zinnen niet perfect hoeven te zijn.

Twee momenten waarop ik gemerkt heb dat dit bij mij kan helpen, zijn het begin van het schrijfproces (wanneer ik nog aan het bedenken ben hoe alle verhaallijnen zich exact gaan ontwikkelen) en wanneer ik vastgelopen ben.

Bij ‘Fatale keuzes’ twijfelde ik in eerste instantie bijvoorbeeld of ik de toenmalige openingsscène verder naar achteren zou verplaatsen. Ik ben toen tijdens mijn ochtendpagina’s gaan brainstormen over alternatieve openingsscènes. Zo kwam ik uit op het idee voor de scène die uiteindelijk hoofdstuk 2 werd.

2 - Hoe ga jij ermee om wanneer je plots inspiratie hebt voor je verhaal maar niet de mogelijkheid om dit onmiddellijk op te schrijven? (Vraag van Eva Dupont)

Inspiratie kan inderdaad op de vreemdste momenten komen. Het idee voor de Young Adult waar ik na mijn whodunits aan wil beginnen, ontstond bijvoorbeeld onder de douche. Niet echt handig. 😉

Zodra ik eronder vandaan kwam, ben ik dus eerst als een gek alles gaan opschrijven wat er in me op was gekomen, zodat ik het niet zou vergeten. Mijn ontbijt en werk moesten maar even wachten.

Als ik niet in de gelegenheid ben om die ideeën direct uitgebreider op te schrijven en uit te werken, dan schrijf ik in elk geval wat steekwoorden op in een notitieboekje of in mijn telefoon als mijn notitieboekje niet in de buurt is. Anders zou ik echt bang zijn om het weer te vergeten.

3 - Is BackWords je hoofdinkomen? (Vraag van Pen Stewart)

Als ik van BackWords kon leven, zou ik een heel blij mens zijn. (In combinatie met het auteurschap natuurlijk. 😉) Het is zo leuk als cursisten weer helemaal opbloeien en hun plezier in schrijven terugvinden.

Op dit moment is mijn hoofdinkomen mijn werk als freelance online marketeer. Ik beheer Google Ads-campagnes (voornamelijk Search en Shopping) voor MKB’ers / webshops. Dit doe ik voor het webbureau ditisABC in Hillegom.

Gelukkig heb ik daar veel flexibiliteit in. Ik werk vanuit huis en ik bepaal zelf wanneer ik hier uren in steek. Als ik bijvoorbeeld een account heb waar ik 12 uur per maand aan mag besteden, dan verdeel ik dat zo zodat ik er ongeveer 3x per week een uur in steek.

Wat ik grappig vind aan online marketing is dat ik er veel van leer over uiteenlopende onderwerpen. Van badkamers tot bradmachines (waar ik dus nog nooit van had gehoord voordat ik daar een campagne over ging beheren).

Verder werk ik als freelance (SEO-)copywriter en ben ik auteur bij Uitgeverij Hamley Books. Hen help ik ook met hun social media.

ReachLocal (2012), waar ik kennismaakte met Google Ads

4 - Welke reis (of reizen) zou je graag nog willen maken? (Vraag van Isabelle Paz Soldan)

Australië staat echt met kop en schouders bovenaan mijn lijstje met favoriete vakantielanden. Die mooie, afwisselende landschappen daar – van witte stranden met azuurblauwe zee tot bergen en bossen met megabomen – ik krijg spontaan heimwee als ik eraan denk. Daarom ben ik ook erg benieuwd naar Nieuw-Zeeland.

Veel reizigers combineren die twee landen natuurlijk, maar Australië is zo groot dat ik tijdens mijn twee keer 2,5 maand in 2009 en 2016 al keuzes moest maken waar ik wel en niet heen zou gaan. Als ik dan Nieuw-Zeeland ook nog in mijn schema had moeten proppen, was dat vooral heel veel haasten geworden. Volgens mij is Nieuw-Zeeland het wel waard om daar mijn volle aandacht op te richten en zo’n bezoekje niet even tussendoor te doen.

Verder staat ook Canada nog hoog op mijn lijstje. De natuur daar is denk ik ook schitterend. Ik vrees alleen dat je daar het beste met een camper doorheen kunt reizen en laat ik nou net geen rijbewijs hebben.

Japan lijkt me ook wel bijzonder, maar ook een beetje eng omdat ik gewoon geen enkel straatnaambordje of woord op een menukaart zou kunnen herkennen.

australie
❤ Australië, 2009 en 2016

5 - Welke 5 apps op je telefoon gebruik je het meest?

Bovenaan in mijn appgebruik staan stiekem de onoriginele usual suspects: WhatsApp, Instagram en Facebook. Zeker als je elkaar wat minder in het echt kan zien, is het toch fijn om in contact te blijven.

Misschien minder bekend is de app Calm. Elke avond val ik in slaap terwijl ik luister naar een meditatie van 20 minuten of een Sleep Story. Strikt gezien is het vast de bedoeling dat je wakker blijft tijdens zo’n meditatie, maar ik vind het een heerlijke manier om te ontspannen en zo naar dromenland te glijden. 😉

Een andere app die ik dagelijks gebruik en altijd open heb staan op zowel mijn telefoon als mijn laptop is Google Keep. Hierin hou ik van alles bij. Ik ben een echt lijstjes-mens. Zodra iets belangrijks op zo’n lijstje staat, hoef ik niet meer bang te zijn dat ik het vergeet en zal ik er dus ook niet zo snel over stressen.

Waar ik Google Keep o.a. ook voor gebruik, is als ik even snel een link of stukje tekst wil kopiëren van mijn laptop naar mijn telefoon of andersom (of van mijn werktelefoon naar mijn privételefoon). Dan plak ik het in Keep en open ik het zo op het andere apparaat.

Google Keep & Calm
Google Keep & Calm

Voorstelronde 3:

1 - Schrijf je het liefst met pen en papier, op een laptop, tablet of mobiele telefoon?

Dat hangt ervan af in welke fase van het schrijfproces ik zit. Het brainstormen over verhaallijnen doe ik het liefst met pen en papier, soms eerst op een A4’tje met trefwoorden en daarna sowieso in een notitieboekje.

Het begin schrijf ik ook nog graag met een pen, omdat dat iets laagdrempeliger aanvoelt. Ik weet het, dat zit tussen mijn oren. 😉 Tijdens deze fase vind ik ochtendpagina’s een prettige manier om te brainstormen en een start te maken met het verhaal. Daarmee dwing ik mezelf om gewoon maar te schrijven en verschillende opties te onderzoeken zonder dat het perfect hoeft te zijn.

Daarna, als het echt serieus wordt, schakel ik over op mijn laptop. Komen er tussendoor zaken aan het licht waarvan ik nog niet exact heb uitgewerkt wat ik ermee wil, dan ga ik daar weer in mijn notitieboekje mee aan de slag. Ik tast dan graag verschillende mogelijkheden af door mezelf ‘stel dat… wat dan?’-vragen te stellen, of wie, wat, waar, wanneer, waarom. Zo komen er soms ook opeens nieuwe personages of extra verhaalzijlijntjes mijn gedachten ingesprongen.

Aan de slag achter mijn laptop

2 - Wie zijn/waren je celebrity crushes?

Op de middelbare school had ik mijn slaapkamer volhangen met posters van Leonardo DiCaprio, David Boreanaz en Sarah Michelle Gellar (van Buffy the Vampire Slayer / Angel). Dat was nadat de muren op de basisschool eerst bedekt waren geweest met de Spice Girls.

De Spice Girls hebben overigens ook nog een tijdje op mijn ramen gestaan, met vingerverf erop geschilderd. Mensen die langs ons huis liepen, keken toen vaak naar boven.

Buffy, Angel, de Spice Girls op het raam en Leonardo DiCaprio

3 - Wat doe je als je niet werkt?

Als ik niet werk, hou ik ervan om languit op de bank te liggen en series te bingen. Lekker bijkomen van de dag of de week. Ook probeer ik in het weekend vaak tijd vrij te maken om te schrijven, omdat dat doordeweeks niet altijd lukt.

Verder hou ik van lezen, hoewel ik het mezelf niet vaak gun om dat overdag te doen. Meestal gebeurt dat pas als ik lekker op tijd naar bed ga en dan nog even lees. Als ik na 22.00 uur in bed lig, is de kans echter groot dat ik slechts een paar pagina’s kan lezen voordat mijn ogen al te zwaar worden.

Iets actievers is dat ik zo’n 1x per 1 à 2 weken op de squashbaan sta. Dat doe ik al meer dan twintig jaar bij Squash Hillegom. Ik heb ook 10 jaar competitie gespeeld (op laag niveau 😉), maar daar ben ik een paar jaar geleden mee gestopt. O.a. omdat ik heel slecht tegen laat naar bed gaan kan en ik me de rest van het weekend een zombie voelde als ik op vrijdagavond competitie had gespeeld. Dat vond ik iets te zonde worden.

Wat ik ook erg leuk vind, maar wat er te weinig van komt, is legpuzzelen (meestal zo’n 1 à 2x per jaar) en in puzzelboekjes kliederen. Meer specifiek: Logikwis-puzzels oplossen, waarbij je aanwijzingen krijgt zoals: ‘Piet heeft een hond’, ‘Klaas woont in een blauw huis’, ‘Miep woont 2 huizen bij Piet vandaan’, ‘Truus houdt van katten’. En dat je dan moet achterhalen wie in welk huis woont met welk huisdier. 😉

Recent heb ik The Sims herontdekt. Ik speelde het vroeger heel veel, maar als ik eenmaal begin, ben ik zo uren verder. Daarom probeer ik het nu iets meer met mate te spelen, ha ha.

Emmy houdt ook van puzzelen
Emmy houdt ook van puzzelen

4 - Wie zijn je favoriete actrices?

Ik heb sowieso een zwak voor Julia Roberts, Kate Winslet en Sandra Bullock (en romantische komedies). Ook Sarah Michelle Gellar heeft nog steeds een speciaal plekje in mijn hart vanwege Buffy the Vampire Slayer. O en Renee Zellweger natuurlijk.

Julia Roberts, Kate Winslet, Sandra Bullock, Sarah Michelle Gellar en Renee Zellweger
Julia Roberts, Kate Winslet, Sandra Bullock, Sarah Michelle Gellar en Renee Zellweger

5 - Rook en/of drink je?

Nee. Ik heb nog nooit gerookt, ik vond dat altijd al smerig ruiken. Ik vond het ook altijd zo vies dat je kleding meteen naar rook stonk als je bij iemand op bezoek was geweest die binnen rookte (wat nog normaler was toen ik een kind was).

Alcohol heb ik als begin twintiger wel sporadisch geprobeerd, maar ik vond niks echt lekker. Na één glas Jillz of Wieckse Rosé was ik er wel weer klaar mee. Ik vind die alcoholnasmaak die je altijd proeft echt niks. Op een gegeven moment bedacht ik me: waarom zou ik dit eigenlijk lekker moeten leren vinden als het überhaupt niet gezond is? Nu drink ik dus al jarenlang niet meer. Geef mij maar gewoon een kop groene thee. 😊

Wat dat gevoel van ‘waarom zou ik dit moeten drinken’ versterkte, was mijn relatie met een (overigens erg lieve) alcoholist. Ik zag van dichtbij hoe het je leven en relaties kan verpesten, dus dat heeft me nog meer anti-alcohol gemaakt dan ik al was. In mijn verhalen zul je daarom niet snel positieve opmerkingen tegenkomen m.b.t. drank.

Voorstelronde 4:

1 - Welk genre schrijf je het liefst?

Ik zit eigenlijk nog in de ontdekkingsfase als het om genres gaat. Mijn eerste drie boeken zijn detectives / whodunits / psychologische thrillers (‘Fatale keuzes’, ‘Geheugenspel’ en ‘Blinde wraak’), over de jonge rechercheur Emily Gagliardi.

Detectives spreken me aan omdat ik ervan hou om de lezer samen met de hoofdpersoon op pad te sturen om de waarheid te achterhalen. Ook werk ik graag verhaallijnen uit met daarin echte en valse aanwijzingen.

Daarnaast ben ik aan het kijken of het genre Young Adult me bevalt door een verhaal te schrijven over de 17-jarige Jo, een meisje dat worstelt met schuld- en wraakgevoelens. Samen met de 10-jarige Fien trekt ze door de Karpaten in Oekraïne. Jo heeft een deadline, maar daar kan ik nog niet te veel over verklappen zonder van alles te spoileren.

Inmiddels staan ook de eerste 50.000 woorden van een nieuwe thriller op papier. Deze thriller heeft als werktitel ‘Gruis’ en gaat over de 33-jarige Bran. Als tiener is hij met zijn gezin de burgeroorlog in Bosnië-Herzegovina ontvlucht nadat hun huis tijdens een van de vele bombardementen werd verwoest.

Wanneer Bran tijdelijk een probleemjongere in huis neemt en hij een aparte vriendschap ziet ontstaan tussen de puber en zijn Syrische bovenbuurjongen moet hij steeds vaker aan zijn overleden jeugdvriend Niko denken. Voor zijn gevoel begint Bran opeens vreemde dingen te zien, maar de grote vraag is of dit zich allemaal in zijn getraumatiseerde hoofd afspeelt of dat er daadwerkelijk iets gaande is waar hij zich zorgen om moet maken.

Ook heb ik een beginnend idee voor een jeugdboek, maar dat vonkje probeer ik nog een beetje te onderdrukken, aangezien er nog genoeg werk aan de winkel is met die YA en die nieuwe thriller, ha ha.

2 - Wat is jouw favoriete drankje?

Groene thee. Ik drink de hele dag door thee. De thermoskan van 0,9 liter die altijd naast me staat, moet ik meerdere keren per dag vullen. 😉 Zwarte thee drink ik het liefst op z’n Engels, met een scheutje melk, alleen heb ik dat niet altijd in huis.

Tot mijn favoriete losse theeën behoren Green Sencha Lemon en Sencha Cactus Vijg. Qua theezakjes heb ik een tijdje geleden Pickwick Green Tea Mango & Jasmine ontdekt (alleen zit die helaas in een doosje met 3 andere smaken, die ook niet slecht zijn maar net iets minder lekker dan de Mango & Jasmine).

3 - Wat is je favoriete plek om te lezen?

In bed of op mijn chaise longue (‘the black hole’). Meestal probeer ik op tijd naar bed te gaan, zodat ik nog even kan lezen zonder meteen in slaap te vallen, maar in de praktijk betekent dit regelmatig dat ik na een paar pagina’s mijn boek alweer dichtsla, omdat mijn ogen te zwaar worden.

4 - Wie zijn je favoriete acteurs?

Oooh, ik ben stiekem fan van romantische komedies en dan kom je toch automatisch uit bij Hugh Grant. Notting Hill, About a Boy, Bridget Jones’s Diary, Two Weeks Notice, heerlijk!

Op de middelbare school hing mijn slaapkamer vol met posters van Leonardo DiCaprio, aangezien de film Titanic toen helemaal hot was.

Hugh Grant en Leonardo DiCaprio

5 - Hoe zou je hebben geheten als je een jongetje was geweest?

Michiel, omdat ik ben geboren op de Admiraal de Ruijterweg in Amsterdam. Als ik nog eens een mannelijk pseudoniem zoek, is de kans groot dat ik daar de naam Michiel voor gebruik. 😊

Voorstelronde 5:

1 - Hoe ben je bij Hamley Books terechtgekomen?

Eerlijk gezegd zat ik nog midden in het herschrijfproces van ‘Fatale keuzes’ (toen nog ‘De andere kant’) toen Hamley Books op mijn pad kwam. Ik kende hun auteur Esther Boek via de Thrillers-specialisatie van de Schrijversacademie. Op een gegeven moment zei zij dat haar uitgever nog een manuscript zocht om in datzelfde najaar uit te geven.

Eigenlijk was ik nog helemaal niet zover om mijn verhaal aan de buitenwereld te tonen, maar zo’n kans laat je natuurlijk niet zomaar aan je voorbijgaan. Je hoort altijd van die horrorverhalen over maandenlang wachten op een afwijzing.

Daarom ben ik na Esthers boodschap als een gek verdergegaan met het herschrijven van de eerste helft van mijn verhaal. Dat heb ik uiteindelijk enkele weken later opgestuurd naar Hamley Books. Uitgever Sandra bedankte me en zei dat ik over een paar weken feedback zou krijgen.

Ik zag dus al helemaal voor me dat ik wekenlang in spanning zou zitten. Alleen was ze stiekem toch diezelfde dag al begonnen met lezen en kreeg ik ‘s avonds al een berichtje dat ze geïnteresseerd was in mijn manuscript. Supertof natuurlijk, zoiets verwacht je niet. Hoeveel uitgevers geven debutanten tegenwoordig nog een kans? Soms heb ik het idee dat je bijna eerst al beroemd moet zijn op een ander vlak om een boek te mogen uitgeven.

Die interesse in mijn manuscript betekende alleen wel dat ik snel door moest gaan om ook de tweede helft te herschrijven, maar inmiddels had ik een heel goede reden om tijd vrij te maken, dus dat hielp. 😊

Contract Hamley Books tekenen
In juli 2019 ondertekende ik mijn contract voor 'Fatale keuzes' bij Hamley Books

2 - Wat zijn je favoriete boeken?

Ik heb niet één specifiek favoriet boek. Wel ben ik groot liefhebber van de Harry Potter-reeks, omdat elke keer als ik een leesdipje had, Harry Potter me mijn plezier in lezen weer teruggaf. Ook de Cormoran Strike-reeks, die J.K. Rowling schrijft onder de naam Robert Galbraith, vind ik heerlijk. Ik hou van het detective-duo Cormoran en Robin.

Qua boeken van vroeger is ‘Ronja de Roversdochter’ een van mijn favorieten. Ook van ‘Otje’ en ‘Minoes’ van Annie M.G. Schmidt ben ik fan. Verder staan ‘De amulet’ van Simone van der Vlugt, ‘Spijt!’ van Carry Slee, ‘Blauwe plekken’ van Anke de Vries en ‘Deesje’ van Joke van Leeuwen hoog op mijn lijstje.

Recenter was ik onder de indruk van ‘De keuze’ van Edith Eva Eger, een vrouw die Auschwitz overleefde, en van ‘Gebr.’ Van Ted van Lieshout, gebaseerd op het verlies van zijn broertje.

Ronja de Roversdochter
Een van mijn favorieten: Ronja de Roversdochter

3 - Wat zijn 3 gewoonten die je hebt?

Gewoonte 1: ik ontbijt vrijwel altijd met een bakje kwark met gebroken lijnzaad, havermout, fruit en chocolade-cruesli of Coco Pops (of ik voor chocolade-cruesli ga of voor Coco Pops hangt af van het fruit 😉). Verder eet ik twee knäckebrödjes: eentje met vlokfeest en eentje met kalkoen (of soms kaas of andere vleeswaren).

Gewoonte 2: ’s avonds als ik ga slapen, zet ik eerst mijn Calm-app aan met soms een Sleep Story, maar vaker een meditatie van 20 minuten. Meestal slaap ik voordat zo’n sessie is afgelopen.

Gewoonte 3: er staat als ik thuis ben altijd een thermoskan met thee bij me in de buurt. Ik drink de hele dag door thee. Meestal losse, groene thee, soms zwarte (het liefst met een wolkje melk).

4 - Wat is je favoriete smaak ijs?

Ananas! Het stomme is alleen dat ze die smaak zelden hebben in ijswinkels. Ik hou ook erg van de klassieke Viennetta Vanillesmaak.

Ananasijs

5 - Wat is je favoriete quote?

Voorin mijn debuut ‘Fatale keuzes’ staat mijn favoriete quote:

We zien de dingen niet zoals ze zijn,
we zien de dingen zoals wij zijn

We do not see things as they are,
we see things as we are

~ Anaïs Nin

Ik interpreteer dit als een uitspraak die gaat over perspectief. Dat je soms zou moeten proberen om je in andermans schoenen te verplaatsen, om op die manier iemands gedrag of mening te begrijpen.

Ook een mooie vind ik:

One day or day one

Motto 'Fatale Keuzes'
Motto 'Fatale keuzes'

Voorstelronde 6:

1 - Wat is je favoriete onderdeel van het schrijfproces?

Het plotten. Eerlijk gezegd vind ik het daadwerkelijke schrijven het lastigst. Ik ben dan vaak veel te veel bezig om de juiste woorden te vinden om te omschrijven wat ik in mijn hoofd voor me zie.

Tijdens het plotten, het uitwerken van de verschillende verhaallijnen, kan ik helemaal losgaan. Dan bedenk ik allerlei verschillende opties en stel ik mezelf vragen zoals: ‘Stel dat XYZ gebeurt, wat zou dat dan voor gevolgen hebben, wat zou diegene voor motieven kunnen hebben, wat betekent dat voor de rest van het verhaal?’

Brainstormen over 'Geheugenspel' en 'Blinde Wraak'

2 - Wanneer heb je voor het laatst iets voor het eerst gedaan?

In december 2020 heb ik voor het eerst mijn eigen haar geknipt, ha ha. Een centimeter of tien à vijftien eraf denk ik. Ik ergerde me er al een tijdje aan, omdat ik al heel lang niet naar de kapper was geweest en de uiteinden daardoor steeds in de knoop raakten wanneer ik mijn haar aan het wassen was.

Toevallig had ik in november tijdens NaNoWriMo een scène geschreven voor de hoofdpersoon van mijn YA waarin ze haar eigen haar knipt, dus ik dacht: waarom probeer ik het ook niet een keer zelf? Research heet dat toch? 😉

eigen-haar-knippen

3 - Wat is je favoriete dagdeel?

Dat hangt ervan af. Ik hou van de ochtend omdat er dan nog een hele dag vol mogelijkheden voor me ligt. Maar ik hou ook van de avond, in de zin van dat ik dan lekker kan ontspannen.

Het probleem is alleen dat ik geen avondmens ben, na het eten stort ik qua energie al snel in. Dan hou ik ervan om een serie te bingen, een boek te lezen of te Simsen. Als ik echt iets voor elkaar wil krijgen, zoals schrijven, hou ik dus meer van de ochtend.

Zonsopkomst Flinders Ranges, Zuid-Australië

4 - Welke karaktereigenschap zou je graag willen bezitten?

Ik zou wel wat brutaler willen zijn. Nee durven zeggen en beter voor mezelf opkomen en zo, zonder dat ik daarna een hoofd als een tomaat heb. Dingen minder perfectionistisch en uitgebreid willen doen, lijkt me ook wel handig, want mede door die eigenschappen doe ik nu vaak meer dan waarvoor ik betaald krijg. 😉

5 - Ben je geworden wat je vroeger wilde worden?

In zekere zin wel. Volgens mij schreef ik altijd in vriendenboekjes dat ik schrijfster wilde worden of iets met dieren. Ik ben nu parttime auteur en poezenmoeder.

Voorstelronde 7:

1 - Wat is je favoriete moment om te schrijven?

Eerlijk gezegd ben ik nog aan het ontdekken op welke tijdstippen schrijven bij mij het soepelst gaat. Ik heb het idee dat de zinnen aan het eind van de ochtend het makkelijkst uit mijn toetsenbord rollen, alleen ben ik dan meestal aan het werk.

Eigenlijk zou ik mijn dagindeling moeten omgooien, alleen voelt het nog steeds een beetje als spijbelen als ik eerst ga schrijven en daarna pas werken. Wat natuurlijk onzin is, want ik ben eigen baas, ha ha.

Aan het eind van de middag gaat schrijven vaak ook wel aardig. Bij mij is het belangrijkste voor een productieve sessie 1) dat ik weet wat er in de scène moet gebeuren, 2) dat ik uitgerust ben en 3) dat ik geen andere dingen aan mijn hoofd heb die nog moeten gebeuren.

Wat ik trouwens wel weet, is dat ik absoluut geen avondmens ben. Na het journaal stort ik al snel in, dus schrijven gaat dan meestal niet al te vlot meer. Ook wil ik ’s avonds het liefst gewoon ontspannen. Ik zit al de hele dag achter mijn laptop voor werk, dus om dan ’s avonds weer dat ding erbij te pakken, vind ik meestal niks.

Wat wel een voordeel kan zijn voor het schrijven van de eerste versie van mijn manuscripten is dat ik ’s avonds minder kritisch ben bij het kiezen van mijn woorden. Ik wil dan gewoon zo snel mogelijk mijn woordaantal voor die dag halen, zodat ik daarna iets ontspannens kan doen of kan gaan slapen. 😉

Emmy, schrijfhulp uit onverwachte hoek

2 - Op welk seizoen lijk je het meest?

Ik denk op de lente, omdat ik dat seizoen associeer met iets positiefs: vers groen, een nieuw begin met nieuwe kansen. Zo sta ik ook wel in het leven, ik probeer vaak de positieve kanten van dingen in te zien. Ik hou niet zo van mensen die alleen maar klagen zonder zelf met alternatieven te komen.

3 - Welke bijbaantjes heb je vroeger gehad?

Ik ben opgegroeid in de Bollenstreek, dus mijn jaarlijks terugkerende bijbaan was bollenpellen. Dat heb ik volgens mij gedaan van mijn 12e tot mijn 24e. Later kwam daar hyacinten hollen bij, dan zaten we de ene dag aan de lopende band om bollen te pellen en de andere dag hyacinten te hollen.

Ik heb ook één seizoen in de Keukenhof gewerkt (van half maart tot half mei). Daar werkte ik bij “de bank”, de plek waar het geld van de restaurants moest worden geteld. Ik was toen net klaar met mijn studie Nederlands en wilde nog geen vaste baan zoeken, omdat ik wist dat ik van september tot en met november naar Australië zou gaan.

Verder heb ik mijn zus een tijdje geholpen met tijdschriften rondbrengen en ik ben een blauwe maandag postbode geweest. Dat laatste was echt een drama, want mijn zus en ik hadden een wijk gekregen aan de rand van Hillegom, tussen de bollenvelden, waar de huizen ver uit elkaar lagen en de huisnummers totaal niet logisch waren. We hebben ons toen echt een slag in de rondte gefietst om de juiste brievenbussen te vinden.

De bijbaan die alles een beetje aan het rollen heeft gebracht, was die van webmaster voor het tennistoernooi International Flower Bulb Tournament. Via de tennisclub kwam ik in contact met iemand die een webbureau runde. Daar heb ik voordat ik naar Australië ging een maand gewerkt als SEO-copywriter, wat me na Australië mijn eerste echte baan opleverde bij TUI Nederland.

Gepelde bloembollen

4 - Wat zou je doen als je niet meer hoefde te werken?

Waarschijnlijk zou ik de eerste weken heel veel series bingen of hele dagen Simsen, ha ha. Verder zou ik alle boeken van mijn steeds groter wordende nog te lezen-stapel lezen. Heerlijk met een dekentje, een kan thee en Emmy op de bank.

Ik denk dat ik mezelf dan op een gegeven moment na al dat luieren wel zou kunnen motiveren om ook weer eens een boek te gaan schrijven. En het zou natuurlijk lekker zijn om op reis te gaan naar landen waarvoor twee weekjes vakantie eigenlijk te weinig is, zoals Nieuw-Zeeland en uiteraard nog een keer een tripje naar Australië.

Wat me ook fijn lijkt aan niet meer hoeven werken, is dat ik gewoon kan doen waar ik op dat moment zin in heb. Zonder op de klok te hoeven letten of mijn to do-lijstje in de gaten te houden.

Mount Wellington, Tasmanië

5 - Wat zijn je favoriete films?

Ik heb een zwak voor romantische komedies en romantische drama’s, dus ik moet toegeven dat Titanic, Notting Hill, About a Boy, Love Actually en Bridget Jones’s Baby hoog op mijn favorietenlijstje staan.

De Franse films Intouchables en La Famille Bélier vond ik zowel grappig als mooi, omdat de hoofdpersonen worden uitgedaagd om te groeien.

Een film die mijn schrijvershart sneller deed kloppen vanwege de plottwist, is de Deense thriller Den Skyldige.

Titanic, Notting Hill, About a Boy, Love Actually, Bridget Jones's Baby, Intouchables

Voorstelronde 8:

1 - Waar haal je inspiratie vandaan?

Eigenlijk overal. Dat kan een nieuwsberichtje zijn, een scène uit een tv-serie, een liedje, een foto. Ik liep onderweg naar de supermarkt een keer onder een ladder door, waarna mijn fantasie meteen op hol sloeg over symbolen van ongeluk, zoals ladders, vrijdag de dertiende en zwarte katten. Heel maf hoe dat werkt.

‘Fatale keuzes’ begon als een scène tussen twee geliefden die afscheid namen bij een bushalte. Dat idee groeide uit tot een psychologische thriller toen ik in Australië in een tourbusje zat en uit het raam staarde naar het vrijwel kale landschap van de outback. Blijkbaar heb ik soms genoeg aan mijn eigen rare verbeelding. 😊

In ‘Geheugenspel’ gaat het onder andere over overvallen op geldtransporten. Ik was op zoek naar een zaak waar Emily’s vader eind jaren negentig aan kon werken. Bij mijn ouders in de kast staan boeken van de reeks ‘Het aanzien van…’, waarin steeds het afgelopen jaar wordt besproken. In het deel over 1998 kwam ik o.a. een artikel tegen over overvallen op waardetransporten en stakingen onder geldkoeriers. Door die pagina heb ik me toen laten inspireren voor mijn boek.

Ook tijdens het schrijven zelf komen er trouwens regelmatig nieuwe ideeën naar boven. Met een beetje mazzel valt er dan opeens een puzzelstukje op zijn plek waardoor alles nog beter in elkaar past.

Het aanzien van 1998

2 - Welk dier zou jij willen zijn en waarom?

Zeker een kat. Als ik mijn eigen huisgenootje Emmy zo lekker de hele dag zie doen waar ze op dat moment zin in heeft, lijkt me dat heerlijk. Een beetje slapen, een beetje spelen, eten wordt voor je geregeld, nog wat op schoot liggen en geaaid worden. Wat heb je nog meer nodig in het leven?

3 - Wat is je favoriete vakantieland?

Ik ben gek op Australië. Na mijn studie Nederlands was ik bang dat ik, als ik eenmaal zou werken, niet meer zo lang achter elkaar op vakantie zou kunnen. Daarom ben ik voordat ik ging solliciteren 2,5 maand naar Australië geweest. Ik was meteen verliefd op dat land. Ze hebben daar zulke prachtige, uiteenlopende landschappen. Van witte stranden en helderblauwe zeeën tot indrukwekkende bossen en bergen. Ook een aantal van de eilanden vind ik erg mooi.

Die eerste keer dat ik in Australië was, heb ik vooral de oostkust en het midden verkend, waar de beroemde oranje rots Uluru of Ayers Rock zich bevindt. Aangezien ik had gehoord dat de westkust weer heel anders is en ook prachtig, heb ik eind 2016 ontslag genomen bij mijn toenmalige werk, zodat ik opnieuw 2,5 maand door Australië kon reizen.

De eerste maand heb ik allemaal nieuwe plekken bezocht aan de westkust, zoals Rottnest Island met schattige quokka’s, waar vrijwel geen auto’s mogen komen en je dus heerlijk kunt fietsen. Ook de schitterende zuidwestkust met nationaal park Cape Le Grand en de Le Grand Coastal Trail maakte indruk. Daarna ben ik naar het noordwesten gereisd, tot aan Broome, waar het snikheet was. In die regio is Karijini National Park echt een aanrader als je van klauteren door het water en tussen rotswanden houdt.

Na die eerste maand ben ik nog wat plekken gaan bezoeken waar ik in 2009 al eens was geweest, zoals Uluru, Kangaroo Island en Fraser Island. Voor Tasmanië had ik de eerste keer nog geen tijd gehad en ik ben blij dat dat er de tweede keer wel van is gekomen, want dat eiland is echt schitterend met alle bergen en meren.

Sorry, ik zou zo uren kunnen praten over Australië. Samengevat zou ik zeggen: als je ooit de kans krijgt om erheen te gaan, doe het!

Van Thistle Cove naar Hellfire Bay wandelen, West-Australië

4 - Wat zijn je dromen op schrijfgebied?

Als mijn boeken ooit zouden worden vertaald in het Engels zou dat echt heel tof zijn. Ik krijg regelmatig vragen van internationale vrienden wanneer dat vertalen gaat gebeuren, zodat zij het ook kunnen lezen. Helaas is het wel erg lastig om de Engelse markt te veroveren, want ze hebben daar natuurlijk al genoeg keus qua boeken.

Een verfilming zou ook gaaf zijn, of een miniserie, zoals bij de Cormoran Strike-boeken van Robert Galbraith is gedaan. Wat is er mooier dan dat ze van Emily’s avonturen zo’n soort Scandinavische The Bridge-achtige serie zouden maken? Dat zou wel echt een droom zijn die uitkomt.

The Bridge, een heerlijke serie

5 - Wat is een wetenswaardigheid over je familie?

Ik heb het geluk gehad dat ik vroeger vier oma’s had: één aan mijn moeders kant en door een aantal scheidingen en nieuwe huwelijken drie aan mijn vaders kant. Mijn moeders moeder was een echte oma-oma, zo’n lieverd met krulspelden in haar grijze haar. Zij overleed helaas al toen ik nog op de basisschool zat.

Mijn vaders moeder en mijn vader leken best wel op elkaar qua gezicht. Aangezien ik zelf op mijn vader lijk toen hij jong was, zal ik later misschien ook wel wat weg hebben van mijn oma. Ik heb mijn eigen toekomst alvast gezien (mocht ik de mazzel hebben dat ik zo oud word). 😉

Wat ik vroeger ook altijd leuk vond om te zeggen, was dat ik een oom had die ouder was dan mijn oma. Wat ik er dan niet meteen bij zei, was dat die oom de man was van een tante aan mijn moeders kant en dat die oma de opvoedmoeder was van mijn vader. Die twee hadden dus eigenlijk niet zoveel met elkaar te maken, maar het klonk toch leuk, ha ha.

Mijn oma, moeder, zus en ik (links)

Voorstelronde 9:

1 - Hoe was het om je eigen boeken voor het eerst vast te houden?

Onwerkelijk. En dat gevoel had ik niet alleen toen ik ze voor het eerst vasthield. Nog steeds dringt het niet helemaal tot me door dat ik die boeken zelf heb geschreven en dat wildvreemden ze kunnen lezen.

Mijn eigen naam staat op de covers en dat zie ik als ik langs mijn boekenkast loop, maar tegelijkertijd voelt het soms alsof het over iemand anders gaat. Natuurlijk is het ook heel tof, zeker als ik dan foto’s zie langskomen op sociale media dat mijn boeken bij andere mensen in huis liggen. Dat blijft echt bijzonder.

Dat moment van je boek voor het eerst zien, is trouwens superspannend. Zodra alles naar de drukker is en je er niets meer aan kunt doen, krijg ik van die angsten van: o jee, wat als het een misdruk wordt, heb ik dingen in het binnenwerk over het hoofd gezien, zullen de kleuren van de omslag wel zijn zoals ik hoop? Dus als alles goed blijkt te zijn, is er zeker ook opluchting. 😉

Fatale Keuzes voor het eerst vasthouden
'Fatale Keuzes' voor het eerst vasthouden

2 - Wat zijn je favoriete liedjes?

Sowieso Angel van Sarah McLachlan, Breathe (2AM) van Anna Nalick, Afire Love van Ed Sheeran en Where I Stood van Missy Higgins. Als ik series of films kijk, luister ik vaak naar de nummers die worden gebruikt als achtergrondmuziek. Zo heb ik Anna Nalick en Missy Higgins ontdekt via Grey’s Anatomy en Sarah McLachlan via de film City of Angels uit 1998.

Nieuwer op mijn favorietenlijstje zijn Door De Wind van Miss Montreal, Is Dit Nu Later van Milow en Papa van Suzan & Freek. Hun versies tijdens het tv-programma ‘Beste Zangers’ vond ik erg mooi.

3 - Waarom heb je ervoor gekozen om van Emily’s verhaal een serie te maken?

Toen ik aan ‘Fatale keuzes’ begon, had ik nog geen idee welke kant ik op wilde, laat staan dat het een serie zou worden. Ik schreef gewoon wat losse scènes op. Waarschijnlijk dacht ik dat het meer een roman zou worden over ingewikkelde relatievormen.

Pas veel later, toen ik fan werd van Scandinavische series als The Killing en The Bridge, besloot ik dat ik een moord wilde toevoegen. Daarna kwam er wat meer vaart in het schrijven, omdat ik veel beter voor ogen had waar ik naartoe wilde. Ik ging bewust verhaallijnen plotten.

Persoonlijk hou ik erg van series, omdat je de personages steeds beter leert kennen en je mee gaat leven met hun hoogte- en dieptepunten. Dan vind ik het veel te jammer als een boek uit is (of een tv-serie afgelopen). Bij een reeks kun je iemand ook veel meer een ontwikkeling laten doormaken. Je hoeft niet alles in één boek te proppen.

Het idee voor ‘Geheugenspel’ kwam vrij snel nadat ‘Fatale keuzes’ vorm kreeg, omdat ik wist dat ik meer wilde vertellen over het overlijden van Emily’s vader. Toen mijn uitgever suggereerde om er een trilogie van te maken, popte ook direct een beginnend idee voor ‘Blinde wraak’ in me op. Ik vond het zelfs een beetje jammer dat ik eerst ‘Geheugenspel’ nog moest schrijven, want ik had al meteen zin om aan de slag te gaan met ‘Blinde wraak’, ha ha.

4 - Wat ligt er op je nachtkastje?

Een veel te grote ‘nog te lezen’-stapel. In de maanden waarin ik veel schrijf, lees ik over het algemeen minder en andersom. Ik hou van lezen, maar meestal gun ik het mezelf alleen ’s avonds in bed om er tijd aan te besteden. Als ontspannen afsluiting van de dag.

Ook ligt er altijd een notitieboekje op mijn nachtkastje. Het gebeurt wel eens dat ik in slaap aan het vallen ben terwijl ik nog een beetje aan mijn verhalen lig te denken en dat er dan opeens een idee in me opkomt. Dan moet toch het licht weer even aan, want ik wil niet het risico lopen dat ik me de volgende ochtend niet meer herinner wat dat idee ook alweer was.

Ik lees graag boeken van mijn Hamley-collega's, alleen schrijven ze zo snel dat ik het niet meer kan bijhouden 😉

5 - Welke auteurs inspireren je?

Het is totaal niet origineel, dat weet ik, maar J.K. Rowling / Robert Galbraith geeft me gewoon zoveel leesplezier. De Harry Potter- en Cormoran Strike-boekenseries kunnen wat mij betreft niet dik genoeg zijn. Ik baal er echt van dat Rowling de laatste tijd van die controversiële uitspraken doet, daardoor voelt het soms bijna alsof ik haar boeken niet meer fantastisch zou mogen vinden.

Er zijn ook veel Nederlandse auteurs die ik bewonder. De boeken van Renate Dorrestein en de jeugdboeken van Simone van der Vlugt en Carry Slee vind ik bijvoorbeeld heerlijk om te verslinden.

Voorstelronde 10:

1 - Pas je de tips die je je BackWords-cursisten geeft ook zelf toe?

Zeker. Zo hou ik ervan om ochtendpagina’s te schrijven als ik een nieuw idee aan het uitwerken ben of als ik even niet weet hoe een bepaalde verhaallijn zich het beste kan ontwikkelen.

Morning pages zijn een concept van Julia Cameron dat ik mijn cursisten en volgers regelmatig aanraad. Het komt er in het kort op neer dat je aan één stuk door alles opschrijft wat er in je opkomt, tot je 3 A4’tjes hebt volgeschreven. Ik schrijf die pagina’s meestal alleen niet in de ochtend en ik maak er 12 A6’jes van, ha ha.

Ook heb ik een van mijn werkboeken erbij gepakt toen ik bezig was om de structuur van ‘Fatale keuzes’ een beetje om te gooien. Ik twijfelde vooral over de openingsscène. Daarom ben ik aan de slag gegaan met een van de opdrachten van mijn schrijfcursus.

Daarin word je namelijk uitgedaagd om te brainstormen over wat er zou kunnen gebeuren als je je boek op 38 verschillende manieren zou openen. Je onderzoekt zeg maar 38 verschillende opties, om op die manier je fantasie te prikkelen en te ontdekken of je daardoor het antwoord vindt. Bij mijzelf is daar uiteindelijk hoofdstuk 2 van ‘Fatale keuzes’ uit voortgekomen, namelijk het verhaal openen met een maaltijd.

Een deuk in mijn vinger na het schrijven van ochtendpagina's

2 - Wat is je favoriete restaurant?

Voorheen was Pizzeria Larende in Amsterdam mijn favoriete restaurant, maar zij zijn sinds een aantal jaar helaas alleen nog actief als hotel. Mijn familie kwam daar al vóór mijn geboorte en zij namen regelmatig andere mensen mee, die daarna ook weer zelf gingen en andere mensen meenamen, zo lekker waren de pizza’s.

Sinds Larende is gestopt, is Loetje naar de eerste positie geschoven. Ook Chinees van Asian Delights uit Heemstede gaat er bij mij altijd goed in. 😉

Loetjes biefstuk met lekker veel jus 🤤

3 - In hoeverre lijkt je hoofdpersoon Emily uit ‘Fatale keuzes’, ‘Geheugenspel’ en ‘Blinde wraak’ op jou?

Ik denk dat alle belangrijkste personages wel stukjes van mij in zich hebben. Dat kan een hobby zijn of een karaktereigenschap. Of juist een karaktertrek die ik zelf graag zou willen bezitten maar niet heb.

Emily heeft net als ik in Leiden gestudeerd. Bij haar was dat alleen Criminologie en bij mij Nederlands. We lijken op elkaar in de zin van dat we allebei niet van alcohol en feestjes houden en dat we dus allebei nieuwsgierig zijn.

Helaas voor mij is Emily wel dapperder en sportiever dan ik. Normaal gesproken (zonder lockdown) squash ik wel af en toe, maar hardlopen (zoals Emily zo fanatiek doet), heb ik altijd redelijk saai gevonden. Ik heb het ooit wel een paar maanden met een vriendin gedaan en later nog eens met collega’s, maar dat hield ik nooit lang vol.

Fatale keuzes - ? Lovingbooksnl
Emily, de hoofdpersoon van mijn thrillerreeks - 📸 Lovingbooksnl

4 - Wat is je favoriete dag?

Oeh, ik denk vrijdag, omdat ik dan de anticipatie van een volledig weekend voor me heb. Of toch gewoon zaterdag, lekker rustig opstaan, ontbijten, doen waar ik zin in heb.

Qua feestdagen denk ik toch kerst, gezellig met mijn familie samenzijn. De sfeer van de kerstboom en de lichtjes, lekker eten.

Lekker op de bank schrijven met Emmy
Lekker op de bank schrijven met Emmy

5 - Als je een dag zou mogen ruilen met een persoon, met wie zou je willen ruilen en waarom? Wat zou je dan gaan doen die dag?

Ik zou niet zozeer willen ruilen, maar ik zou wel heel graag een keer stiekem een dagje meekijken over de schouder van J.K. Rowling. Ik ben zo benieuwd hoe haar dagen eruitzien. Hoe ze alles wat ze doet weet te combineren. Waarschijnlijk krijgt ze wel veel hulp met onzinnige dingen zoals het huishouden, maar alsnog vind ik het knap.

Voorstelronde 11:

1 - Schrijf je het liefst met muziek aan of in stilte?

Ik schrijf het liefst in stilte, omdat ik als ik muziek heb opstaan automatisch naar de tekst ga luisteren (en meezingen – hoewel meestal niet hardop 😉). Instrumentale nummers zou misschien wel kunnen, dat heb ik eigenlijk nog nooit geprobeerd.

Toen ik mijn eerste Young Adult aan het schrijven was, heb ik bij één scène wel een specifiek nummer opgezet, omdat dat nummer de gevoelens van mijn hoofdpersoon goed beschreef, waardoor ik in de juiste stemming kwam. (Dat was trouwens Door de Wind van Miss Montreal.)

2 - Sta je graag in de spotlights?

Absoluut niet. Ik kan er echt niet tegen als iedereen naar me kijkt. Dan word ik zo rood als een tomaat.

Toch dwing ik mezelf af en toe om uit mijn comfortzone te springen. Bijvoorbeeld tijdens mijn boekpresentaties (ik heb bij de eerste nog gevraagd of een vriendin van me mijn stand-in wilde zijn – ze weigerde), op de Boekenbeurs, of toen ik op de universiteit zat en een Engelse presentatie over waarschijnlijkheidsargumentatie gaf op een congres.

Boekvoorstelling 'Fatale keuzes'
Boekvoorstelling 'Fatale keuzes' (oktober 2019)

3 - Welke tip zou je een beginnende schrijver geven?

Allereerst zie ik mezelf ook nog als beginnende schrijver, aangezien ik mijn schrijfwens pas sinds eind 2016 serieus ben gaan nemen en ik pas twee gepubliceerde boeken op mijn naam heb staan. 😊

Mijn tip voor beginnende schrijvers is er daarom eentje waar ik ook mezelf nog regelmatig aan moet blijven herinneren: de eerste versie van je boek schrijf je alleen voor jezelf.

Maak je niet druk om mooie zinsconstructies of het herhalen van woorden, dat komt allemaal later wel. Zorg eerst maar dat dat verhaal in zijn geheel op papier komt, zodat je je personages leert kennen en je weet waar je met je verhaal naartoe wilt.

Een andere tip: probeer als je vastzit eens om ochtendpagina’s te schrijven. Het concept morning pages van Julia Cameron heb ik al eerder genoemd. Het komt er in het kort op neer dat je aan één stuk door met pen en papier alles opschrijft wat er in je opkomt, tot je 3 A4’tjes hebt volgeschreven.

Dat kunnen gedachten zijn over een verhaal waaraan je werkt, maar het kan ook over de buurman gaan die te veel herrie maakt, of dat je niet moet vergeten om koekjes te kopen.

Zelf schrijf ik die pagina’s het liefst als ik in de brainstormfase van een verhaal zit, om zo op ideeën te komen en mijn gedachtestroom te volgen van “stel dat XYZ gebeurt, wat zouden daarvan de consequenties zijn?”.

Ook als ik twijfels heb over een bepaalde verhaallijn, gebruik ik die ochtendpagina’s om verschillende opties te onderzoeken zonder ze meteen te hoeven uittypen in mooie zinnen.

Persoonlijk schrijf ik ze meestal alleen niet in de ochtend, zoals Julia Cameron voorstelt, want ik ben een groot voorstander van flexibiliteit, dus als het voor jou ’s avonds beter uitkomt, dan moet je dat vooral doen. En ik maak er 12 A6’jes van in plaats van 3 A4’tjes, want ik schrijf in een klein notitieboekje.

4 - Wat is je favoriete Disneyfilm?

Ondanks alle leuke Disneyfilms die daarna nog zijn gekomen, blijft Beauty and the Beast mijn favoriet. Ik hou van Belle en haar boekenkast. Sinds die film wil ik “later als ik groot ben” graag een boekenkast met een ladder.

Andere tekenfilms die ik leuk vind, zijn o.a.: Madagascar, The Emperor’s New Groove, The Lion King en uiteraard Shrek. 😊

Beauty and the Beast

5 - Waar word je gelukkig van?

Ik word vooral gelukkig van mijn eigen tijd kunnen indelen en lekker doen waar ik zin in heb. Als ik te veel afspraken buiten de deur heb, kan dat me gaan tegenstaan. Ik hou van tijd voor mezelf hebben om te lummelen, schrijven, Netflixen, lezen, Simsen, met mijn kat Emmy knuffelen.

Dat klinkt misschien saai, maar ik zou er juist niet tegen kunnen als mijn agenda elk weekend of elke avond vol zou staan met van alles. Die ‘lummeltijd’ heb ik ook nodig om na te denken over mijn verhalen.

Daarnaast word ik gelukkig van gezellig met mijn ouders en zus eten en dan lekker lang natafelen, omdat we niet uitgekletst raken.

Schrijfgerelateerd kan ik trouwens helemaal blij worden van verhaallijnen plotten.

Voorstelronde 12:

1 - Wat is het grootste keerpunt in je leven?

Dat is het moment dat ik eind 2016 ontslag nam van een hele gezellige baan om 2,5 maand naar Australië te gaan. Eind 2009 was ik al eens geweest, dat was na het afronden van mijn studie. Ik was bang dat het er als ik eenmaal ging werken niet meer van zou komen, dus voor ik begon te solliciteren, ging ik eerst op reis.

Na 2,5 maand in Australië was ik helemaal verliefd geworden op het land, maar ik had nog lang niet alles gezien. Het is natuurlijk net zo groot als Europa. Elke keer als ik mijn vakantiefoto’s terugkeek, had ik zin om weer in het vliegtuig te stappen.

Eind 2016 besloot ik dat ik het niet nog langer wilde uitstellen. Mijn werkgever was bang dat, als hij zou toestaan dat ik een sabbatical nam, dan iedereen dat zou willen. Daarom heb ik ontslag genomen.

In Australië pakte ik het schrijven weer op en verzon ik hoe ik het plot voor ‘Fatale keuzes’ spannender kon maken. Ook heb ik de tijd genomen om na te denken over wat ik belangrijk vond in mijn leven. Ik was nogal een workaholic geworden, waardoor ik ’s avonds en in het weekend vooral lag bij te komen van de werkweek. Dat wilde ik niet meer.

Ik besloot om na terugkomst vier dagen per week te gaan werken in plaats van vijf. Die extra dag voor mezelf kon ik gebruiken om te schrijven, en voor de huiswerkopdrachten van de schrijfopleiding die ik ging volgen. Zo’n 32-urige werkweek kan ik iedereen aanbevelen als je het je financieel kan veroorloven.

Ook was in mijn eentje naar Australië gaan perfect om mijn gevoel van zelfstandigheid en mijn zelfvertrouwen een beetje op te krikken. Als onzekere introvert vind ik het verschrikkelijk om vreemden te moeten aanspreken, en smalltalk is ook niet echt mijn ding. Na die reis voelde het weer even alsof ik de hele wereld aankon. 😊

Laatste werkdag na ontslag te hebben genomen (2016)

2 - Waar werd je als kind blij van?

Mijn grootste hobby als kind was met Barbies spelen. Dan verzon ik samen met mijn zus avonturen, die er eigenlijk altijd op neerkwamen dat onze populairste Ken en Barbie elkaar na allerlei tegenslagen in de armen vielen en daarna een berg kinderen kregen.

Overigens waren een aantal van onze Barbies vernoemd naar personages uit de stripboekenreeks Elfquest (o.a. Snijer en Leetah).

De Barbie die we Leetah noemden

3 - Hoe vind je het om recensies te lezen over je eigen boeken?

Dat is een van de engste dingen die je als auteur kunt meemaken. Zodra ik zag dat er ergens een recensie was verschenen, begon mijn hart sneller te kloppen en waren mijn wangen aan het gloeien. Dan scrolde ik zo snel mogelijk naar het gedeelte “mijn mening” en hoopte ik dat ik daarna weer normaal kon ademhalen omdat de recensent grotendeels positief was.

Natuurlijk is het wel eens lastig als er dingen in recensies staan waaruit blijkt dat mensen het anders hebben begrepen of ervaren dan de bedoeling was, maar over het algemeen is het lezen van recensies eigenlijk op een vreemde manier fantastisch.

Iemand die je vaak niet eens kent, heeft de moeite genomen om je boek te lezen en daar verslag van te doen. Hoe onwerkelijk is dat? Persoonlijk vind ik het echt interessant om te horen wat iemand uit mijn boeken haalt. Soms leer ik er ook van, waardoor ik kan overwegen om bepaalde dingen in mijn volgende boeken anders aan te pakken.

Wat helemaal leuk is om te horen, is als iemand die normaal bijna nooit leest, mijn boek heeft verslonden, of dat iemand die normaal geen thrillers leest door mijn boek toch een bepaald subgenre binnen de thrillers is gaan ontdekken. Of als iemand van plan was om een enkel hoofdstukje te lezen voor het slapengaan en dan opeens een paar hoofdstukken verder is.

4 - Wat is je grootste aankoop ooit geweest?

Mijn appartement in Haarlem in 2011. Ik ben heel blij dat het toen nog mogelijk was voor starters om een eigen huisje te kopen. Als je nu bij mij in de flat wilt wonen, moet je bijna het dubbele neerleggen van wat ik toentertijd heb betaald voor die 43 m2. Absurd.

Na mijn huis waren mijn twee reizen naar Australië mijn grootste “aankopen”.

Klussen in mijn appartementje (2011)

5 - Waar komt je liefde voor letters vandaan?

Die liefde is heel onbewust ontstaan. Mijn moeder werkte voor haar pensioen in de bibliotheek, dus het was normaal dat we bij ons thuis overal stapels met boeken hadden liggen. Mijn zus en moeder zijn ook veel grotere en snellere lezers dan ik ben.

Toen ik in groep 3 leerde schrijven, ging ik eigenlijk vanzelf verhaaltjes maken met de woorden die we hadden geleerd. De avonturen in mijn hoofd leefde ik eerst uit op onze Barbies en later op mijn Sims. En uiteindelijk begon ik ze op papier te zetten. Het is dus nooit echt een bewuste keuze geweest om te gaan schrijven, taal was heel vanzelfsprekend een onderdeel van mijn leven.

Het einde van 'De Reis van Kaya' (1999)
Het einde van mijn jeugdschrijfsel 'De Reis van Kaya' (1999)

Voorstelronde 13:

1 - Hoe ga je om met negatieve kritiek?

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat negatieve kritiek me niets doet. Zo’n akelig zinnetje blijft toch vaak langer in mijn hoofd hangen dan ik zou willen.

Toch heb ik liever dat iemand goed onderbouwd vertelt waarom mijn boeken niet zijn/haar smaak waren dan dat er bijvoorbeeld alleen één of twee sterren staan, zonder verdere toelichting. Met feedback erbij leer ik er tenminste iets van, in tegenstelling tot wanneer het alleen maar een trol is die blijkbaar niets beters te doen heeft, of iemand die niet uitlegt wat er beter kon.

Helaas is negatieve kritiek iets waarmee elke auteur te maken zal krijgen. Je kunt nu eenmaal geen boek schrijven dat voor iedereen leuk is. Hoe meer mensen het lezen, hoe groter de kans dat daar mensen tussen zitten die het niks zullen vinden en die hun mening ook graag ventileren.

Op zulke momenten probeer ik mezelf eraan te helpen herinneren dat ik een boek heb geschreven zoals het me op dat punt in mijn schrijversleven het beste leek. We leren allemaal bij door te blijven schrijven en hopelijk maken we dan een groei door. Jij weet zelf hoeveel tijd en energie je erin hebt gestoken, daar mag je trots op zijn, welke reacties je ook krijgt.

2 - Wat is je favoriete ruimte in je huis?

Mijn woon- aka werk- aka eetkamer. Eigenlijk heb ik maar twee kamers, een woonkamer en een slaapkamer, dus dat is makkelijk kiezen. 😉

Sinds ik eigen baas ben, heb ik een deel van mijn woonkamer omgebouwd tot werkruimte, daarom breng ik hier zowel overdag als ‘s avonds veel tijd door.

'Blinde wraak' herschrijven

3 - Wat waren je favoriete vakken op de middelbare school?

Ik vond Wiskunde B vaak wel leuk en dan vooral meetkunde, waarbij je met ruimtefiguren aan de slag moest. Wiskunde A vond ik volgens mij iets minder. Ook het bijvak Informatica beviel me goed, dan gingen we onder andere robotjes programmeren, zodat ze in een bepaalde volgorde naar voren, achteren en opzij reden.

Nederlands lag me op de middelbare school ook al, al had ik soms het idee dat ik de enige was die braaf de boeken voor de lijst las. Veel anderen trokken de leesverslagen gewoon van Scholieren.com, die site bestond toen net.

Ook vond ik de proefjes die we deden tijdens Scheikunde en Natuurkunde wel leuk. Ik weet niet of hij het expres deed, maar de proefjes van de leraar van Scheikunde mislukte nogal eens en dat vonden we als klas natuurlijk wel grappig. Bij Natuurkunde experimenteerde ik graag met een systeembord en dat dan lampjes gingen branden.

Wiskunde

4 - Waar besteed je te veel tijd aan?

Met name het scrollen door sociale media en tv kijken. Ik vind het fijn om het nieuws te volgen, maar eigenlijk kost zoiets best veel tijd als je dat meerdere keren per dag doet.

Ik neem me regelmatig voor om ’s avonds de tv uit te zetten en te gaan lezen, alleen in de praktijk lig ik vaak liever gewoon op de bank een serie te kijken. 😊

5 - Welk boek heeft veel indruk op je gemaakt?

‘De keuze’ van dr. Edith Eva Eger. Dit boek is haar levensverhaal. Als jong meisje werd ze gedeporteerd naar Auschwitz. Meer dood dan levend verliet ze het kamp, maar de manier waarop ze de rest van haar leven leidde, is indrukwekkend.

Na de oorlog verhuisde ze naar de Verenigde Staten, waar ze psychologie studeerde. In haar praktijk helpt ze onder andere slachtoffers van lichamelijke en geestelijke mishandeling, oorlogsveteranen en militairen.

Het boek gaat erover hoe je voor vrijheid kunt kiezen door je te bevrijden van je eigen gedachten.

'De keuze' van Edith Eva Eger

Voorstelronde 14:

1 - Hoelang heb je over het schrijven van ‘Fatale keuzes’ gedaan?

De eerste scènes van wat uiteindelijk ‘Fatale keuzes’ werd, heb ik al op papier gezet toen ik begin twintig was. Ik had toen alleen nog geen idee waar ik naartoe wilde met het verhaal. Van een psychologische thriller was nog helemaal geen sprake. Het werd gevoelsmatig denk ik meer een romantisch drama. Daarna heb ik er jarenlang amper meer naar omgekeken.

Officieel heeft het schrijven dus ruim tien jaar geduurd, behalve dat ik er pas echt serieus voor ben gaan zitten vanaf begin 2017, nadat ik in Australië had bedacht dat ik een moord wilde toevoegen, ha ha.

Tussen begin 2017 en oktober 2017 schreef ik de eerste 30.000 woorden. Die eerste maanden volgde ik ook de basismodules van de Schrijversacademie, dus af en toe schreef ik voor huiswerkopdrachten scènes voor mijn boek.

Datzelfde jaar tijdens NaNoWriMo kwamen daar 50.000 woorden bij. Na National Novel Writing Month ben ik vaak een beetje schrijfmoe, dus daarna ging het iets langzamer, maar een van de huiswerkopdrachten van de Thriller-specialisatie van de Schrijversacademie was een planning maken. Hierdoor lukte het om de eerste versie in september 2018 af te schrijven.

Vervolgens liet ik mijn manuscript een paar maanden rusten, zodat ik er later weer met een frisse blik naar kon kijken. Ik weet niet meer precies wanneer ik begon met herschrijven, maar eind mei 2019 was ik op de helft.

Dat was het moment dat Uitgeverij Hamley Books interesse bleek te hebben. Na als een malle de tweede helft te hebben verbeterd, leverde ik mijn volledige manuscript in in juni 2019. 😊 Daarna volgde er natuurlijk nog wel een redactieronde, maar het grootste ei was in elk geval gelegd.

Fatale Keuzes & Emmy

2 - Merk je dat je sneller schrijft bij elk boek?

Als je naar de tijd tussen het eerste en laatste woord van ‘Fatale keuzes’ kijkt en dat vergelijkt met ‘Geheugenspel’ en ‘Blinde wraak’, dan heb ik zeker minder lang over die laatste twee boeken gedaan, ha ha.

Toch denk ik dat ik niet superveel sneller schrijf dan vroeger. Waarschijnlijk wel tijdens NaNoWriMo, als ik mijn perfectionisme een beetje aan de kant kan gooien, maar ik kan alsnog veel te lang nadenken over een juist woord of een perfecte zinsvolgorde.

Het grootste verschil tussen toen en nu is dat er meer druk achter zit, omdat ik deadlines heb van de uitgeverij. Hierdoor reserveer ik vaker tijd voor schrijven, waardoor het moment van beginnen aan een verhaal en het moment van afronding automatisch ook dichter op elkaar liggen.

In deze blog over het leven van een verhaal beschreef ik hoeveel maanden er zaten tussen het eerste idee van ‘Geheugenspel’ en het moment dat mijn boek in de winkels lag.

3 - Waarin lijk je op je moeder?

We houden allebei van lezen, alleen doe ik dat wel veel en veel minder dan mijn moeder. Maar ja, ik ben ook nog niet met pensioen. 😉 Ik denk dat ik ook wel wat van haar zorgzame karakter heb overgenomen. Mijn zus en ik krijgen regelmatig kliekjes mee naar huis als we bij onze ouders op bezoek zijn geweest.

Lezen met mam (2004)

4 - Wat is je favoriete outfit?

Eerlijk gezegd heb ik nul verstand van mode. Sowieso loop ik sinds ik eigen baas ben (en dus thuis werk) elke dag in een joggingbroek of andere slobberbroek. Alleen als ik de deur uit moet, trek ik even iets fatsoenlijkers aan. 😉

Al moet ik zeggen dat ik een goed excuus heb: mijn kat Emmy denkt dat spijkerbroeken krabpalen zijn, dus als ik die thuis aanheb, komen er allemaal ophaaltjes in. Ook weet ze dat in mijn benen hangen dé perfecte manier is om aandacht te krijgen. Ik kan thuis dus beter een broek aanhebben waarbij het niet uitmaakt als Emmy er af en toe haar nageltjes in zet.

Emmy houdt net zoveel van joggingbroeken als ik
Emmy houdt net zoveel van joggingbroeken als ik

5 - In ‘Fatale keuzes’ worden de passages die gaan over de dader voorafgegaan door fragmenten uit liedjes. Waarom koos je voor deze specifieke nummers?

Mijn zus noemde me vroeger wel eens een lopend songtekstenboek, want ik luister altijd graag naar de teksten van liedjes.

De lyrics bij de dader-hoofdstukken heb ik om verschillende redenen gekozen. De teksten uit het nummer ‘Hollow Talk’ van Choir of Young Believers passen niet alleen inhoudelijk bij die hoofdstukken, ze zijn ook een ode aan een van mijn favoriete tv-series: de Scandinavische serie The Bridge. Dit nummer wordt namelijk gebruikt als titeltrack.

Het nummer ‘Angel’ van Sarah McLachlan is een van mijn favoriete nummers allertijden. Dat vind ik gewoon prachtig.

In de gekozen fragmenten gaat het vaak over iemands donkere kanten en de motivatie achter hun gedrag. Zoals: ‘Darkness rises in all you do’ / ‘Force it up from the root of pain’ / ‘I’m so tired but I can’t sleep, standin’ on the edge of something much too deep’ / ‘Your face it haunts my once pleasant dreams’. Die donkere kanten vind ik interessant om over te schrijven.

Je kunt de nummers die ik in ‘Fatale keuzes’ heb gebruikt trouwens terugvinden in deze Spotify playlist.

Quote uit 'Hollow Talk' van Choir of Young Believers:
Silence seizes a cluttered room / Light is shed not a breath too soon / Darkness rises in all you do

Voorstelronde 15:

1 - Zitten er passages in ‘Fatale keuzes’ die je moeilijk vond om te schrijven?

Actiescènes vind ik altijd lastig. Dan ben ik wel eens jaloers op tv-series en films, waar ze er gewoon een spannend muziekje onder zetten en wat mysterieuze shots laten zien zonder verder iets te hoeven zeggen.

Ook over scènes waarin de emoties hoog oplopen, kan ik lang doen als ik ze op papier probeer te krijgen. Ik ben dan vaak bang dat ik de gevoelens van de personages niet goed genoeg beschrijf of dat ik juist te langdradig ben, met te veel bla-bla. Maar goed, gelukkig kan dat altijd tijdens het herschrijven nog worden bijgeschaafd.

2 - Hoe ziet jouw ideale vrije dag eruit?

Oeh, even nadenken. Sowieso zonder wekker opstaan, gewoon wakker worden wanneer ik uitgeslapen ben. Dan Emmy knuffelen en rustig op de bank ontbijten met een leuke tv-serie aan. En vervolgens eigenlijk gewoon doen waar ik op dat moment zin in heb.

Dat kan Simsen zijn, schrijven, lezen, aan mijn site knutselen, de hele dag bingewatchen. 😉 Of lekker buiten een wandeling maken. Misschien stap ik wel op de fiets naar mijn ouders voor een kopje thee. En daarna sluiten we de dag af bij Loetje voor de lekkerste biefstuk met jus.

Al zou het ook goed kunnen dat ik tijdens mijn ideale dag juist vroeg wakker word in Australië en dan een mooie tour ga maken om de natuur te bewonderen.

Thistle Cove, Australië
Thistle Cove, Australië

3 - Uit hoeveel woorden bestaan jouw boeken?

Fatale keuzes’ was stiekem aan de lange kant voor een thrillerdebuut: bijna 130.000 woorden. Daarna probeerde ik me een beetje in te houden, want een gangbare dikte voor thrillers is rond de 90.000 woorden. Dat lukte met ‘Geheugenspel’.

Blinde wraak’ is het derde en laatste deel van de trilogie, dus ik moest zorgen dat er geen losse eindjes zouden overblijven. Hierdoor werd deze weer iets langer: ruim 110.000 woorden.

4 - Wat is je favoriete vervoermiddel?

Mijn fiets. Hoewel ik moet zeggen dat ik tegenwoordig ook vaak loop als iets een beetje in de buurt is, zoals de supermarkt of het station.

Verder reis ik graag met de trein. Lekker onderweg een boek lezen, uit het raam kijken of een beetje met mijn telefoon klooien.

Fietsen op Rottnest Island (oktober 2016)

5 - Je werkt in de Emily-trilogie met verschillende verhaallijnen. Hoe heb je het concreet aangepakt om alles mooi in elkaar te laten overlopen?

Ik werk tijdens het uitwerken van mijn verhaallijnen en hoofdstukken graag met Excel. Ik maak dan een lijst met scènes, waarbij ik voor de verschillende tijdlijnen verschillende kleuren gebruik.

Zo kon ik bijvoorbeeld bij ‘Fatale keuzes’ gemakkelijk met hoofdstukken slepen zonder uit het oog te verliezen of de structuur van om en om heden en (recent of ouder) verleden nog klopte.

In dat Excelbestand hou ik dan ook de datum van de verschillende gebeurtenissen bij, voor het geval ik iets wil kunnen zeggen zoals ‘…in de afgelopen twee weken…’

Dat Excelsheet ziet er dan zo uit:

Mijn Exceloverzicht van 'Fatale keuzes'
Wordt vervolgd…

Dat waren de vragen en antwoorden voor nu. Meer weten? Houd deze blog dan in de gaten, want hij wordt regelmatig aangevuld. 😊

Scroll naar boven