Jezelf blootgeven 🤭

Feedback in ontvangst nemen – in het dagelijks leven of op je schrijfwerk – zou er iemand zijn die het zonder zenuwen kan?

Zelf vond ik het moment waarop ik de feedbackdocumenten van mijn schrijfdocenten (of medecursisten!) aan de Schrijversacademie opende, in elk geval elke keer weer spannend.

Wanneer ik een reactie kreeg zoals degene op de foto dan was ik natuurlijk super opgelucht. Hier reageerde mijn Thrillerdocent op een fragment waarin we onze research op een subtiele manier moesten verwerken. In mijn geval ging dat om informatie die ik had opgedaan tijdens een interview met Hoofdagent Paul uit Leiden. Whoop whoop, blijkbaar was dat gelukt!

En phew… ik had de feedbackronde weer overleefd.

Toch heb je vaak nóg meer aan opbouwende kritiek. Natuurlijk is het leuk en ook nuttig om te horen welke delen van jouw teksten al goed zijn, maar je leert extra veel van de aanwijzingen die zeggen waar in de tekst het nog net iets scherper kan, iets beknopter, iets zintuiglijker.

En ja, dat is even slikken. Want door te schrijven, en vooral door dat met de buitenwereld te delen, geef je jezelf bloot.

Het is een stap die veel mensen niet durven te zetten.

Dat is jammer. Want welke mooie verhalen moeten we allemaal missen omdat wij mensen het lastig vinden om (wat wij zelf zien als) kritiek te incasseren?

Als perfectionist weet ik dat ik op dit gebied zelf nog genoeg stappen te zetten heb. Gelukkig realiseer ik me inmiddels ook dat mijn redacteur en proeflezers me alleen maar proberen te helpen om mijn verhalen beter te maken.

Hoe is dat bij jou? Heb jij stalen zenuwen of hou je jouw schrijfsels voor de zekerheid liever voor jezelf?

Deel het met ons in de besloten Facebookgroep van BackWords!

Scroll naar boven