Zo word je een betere schrijver

Deel 6: Een beter manuscript afleveren

Zo word je een betere schrijver - Deel 6: Een beter manuscript afleveren

Schrijver Nathaniel Hawthorne waarschuwde ons al: ‘Easy reading is damn hard writing’. Bloed, zweet en tranen storten we als schrijvers uit over onze notitieboekjes en computers. En het erge (en tegelijkertijd mooie) is: we zijn nooit uitgeleerd. Juist daarom kan ik me voorstellen dat je je wel eens afvraagt: hoe word ik een betere schrijver?

Allemaal kennen we de cliché-uitspraak ‘oefening baart kunst’ en die is er natuurlijk niet voor niets. We weten heus wel dat we meters moeten maken om onze schrijfvaardigheden te ontwikkelen. Maar er zijn vast nog meer dingen die we kunnen doen, hoor ik je hopen.

In deze blogreeks duiken we zes keer in een aantal voor de hand liggende manieren waaraan we onszelf toch regelmatig even moeten blijven herinneren. Zodat we lekker aan de slag kunnen om onze schrijfsels te verbeteren, zelfs als we het even niet meer zien zitten.

In de eerste twee delen hebben we al gekeken hoe we beter kunnen worden in beginnen en doorgaan met schrijven. Daarna deden we ons best om beter te worden in prettig leesbaar schrijven, betere zinnen schrijven en betere dialogen schrijven. In dit laatste deel van de reeks gaan we aan de slag om een beter manuscript af te leveren.

Een beter manuscript afleveren

Misschien droom je ervan om je verhaal ooit te laten uitbrengen door een traditionele uitgeverij. Of je durft het zelfs aan om het in eigen beheer te gaan publiceren. Waar je voorkeur ook ligt, je wilt je manuscript vast al zo goed mogelijk afleveren bij de partij die er na jou het eerst naar kijkt.

Daarom geef ik je in deze blog 5 tips die je vast al eens hebt gehoord, maar waar je jezelf soms even aan moet helpen herinneren:

  1. Bewaar je perfectionisme voor de herschrijffase.

Ik heb het al vaak gezegd en ik herhaal het nog maar eens: de eerste versie van je verhaal schrijf je alleen voor jezelf. Wees niet bang voor meningen van anderen, niemand kan je dwingen om je kladversie naar hen op te sturen.

Ben je net als ik enigszins perfectionistisch aangelegd, dan kan dit je in de weg zitten om je verhaal überhaupt tot en met de laatste zin op papier te krijgen. Spreek jezelf daarom streng toe: je eerste versie hoeft nog meteen perfect te zijn.

Heb je het verhaal eenmaal aan jezelf verteld, dan mag je innerlijke criticus tevoorschijn worden gehaald voor de herschrijffase.

  1. Kill your darlings / schrijven is schrappen.

Je hebt er vast wel eens van gehoord: kill your darlings, of: schrijven is schrappen. Stel jezelf de vraag of al die personages, verhaallijnen, scènes, gedachten, bijvoeglijk naamwoorden en ga-zo-maar-door wel echt nodig zijn.

Voegen ze daadwerkelijk iets toe aan je toekomstige boek of vond je het vooral leuk om het op te schrijven? Wie weet is dit specifieke subplotje of dat grappige personage wel heel geschikt om te bewaren voor een ander verhaal.

Lees ook: Schrijven is schrappen. Maar welke woorden dan?

Herschrijven notitieboekje

  1. Self-edit like a pro.

Schrijf, herschrijf, verbeter, pas aan en maak scherper. Doe alles wat je zelf kan doen om een beter manuscript af te leveren vooral al zelf.

Hoe minder werk een uitgever aan een manuscript heeft, hoe groter de kans dat ze geïnteresseerd zijn. Lever geen verhaal in waar je zelf ook niet blij van wordt.

  1. Lees je manuscript hardop.

Simpel, maar effectief: je manuscript hardop lezen. Je merkt meteen waar je hapert en welke zinnen dus nog niet helemaal soepel lopen.

Heb je huisgenoten die graag betrokken worden bij je schrijfproces, dan kun je het natuurlijk ook aan hen voorlezen om alvast een eerste reactie te krijgen.

  1. Leer omgaan met “kritiek” (lees: nuttige feedback).

Misschien weet je al van jezelf dat je slecht bent in spelling of dat je inmiddels zo diep in je verhaal zit dat je niet meer ziet wat er nog beter kan. Proeflezers, redacteuren en correctoren kunnen je helpen om je verhaal beter te maken.

De enige uitdaging is dat dit schadelijk kan zijn voor onze ego’s. Als iemand “kritiek” levert op onze boekenbaby’s voelen we ons persoonlijk aangevallen. We schieten automatisch in de verdediging, want die proeflezer / redacteur / corrector begrijpt ons helemaal verkeerd.

Toch moeten we, als we van de eerste schok bekomen zijn, stiekem toegeven dat deze feedback ook nuttig kan zijn. Dat we blijkbaar nog niet helemaal duidelijk hebben kunnen maken wat we bedoelen.

Ga met een open blik het deelproces in. Laat de feedback bezinken. Accepteer dat je het niet altijd (meteen) eens zult zijn met iemands ideeën over jouw verhaal. Deze lieve mensen zijn bereid om hun kostbare tijd te steken in het verbeteren van jouw hersenspinsel. Leer ervan, ook als je uiteindelijk niet al hun feedback toepast.

Heb jij al eens een manuscript gedeeld met de buitenwereld? Zo ja, hoe heb je er toen voor gezorgd dat je het zo goed mogelijk kon afleveren? Deel het met ons in de besloten Facebookgroep van BackWords.

Scroll naar boven